30 april 2014

Hoe erg, het gaat gewoon vanzelf die benen van mij!

Nou zoals gezegd afgelopen weekend ben ik ermee aan de slag gegaan hoor, met mijn meisjesversie van een babyvintagekaartje. En wat was het weer een feestje om hem te maken, mijn favoriete kleur roze, het plaatje was zo uitgekozen, hier smelt je toch van, kijk ze nou toch eens vredig liggen. Heb ook mijn glanskarton er weer eens bij gepakt en wat geeft dat toch altijd een mooi effect, hoop dat het een beetje op de foto te zien is, maar in het echie komt de glans goed tot zijn recht. Wil dit kaartje ook mee laten doen aan de challenge bij WLVC want zoals ik begrepen heb mag je daar met twee kaartjes meedoen, dus dat doe ik dan ook maar. En zo superleuk mijn jongetjevariant werd verleden week bij WLVC in het zonnetje gezet, je begrijpt het glimlachje verscheen vanzelf op mijn koppie, hoe leuk is dat. Wat is het toch heerlijk mijn mannetjes hebben vakantie, zelf moet ik dan wel werken maar niet in de ochtend de stress van schriftje schrijven, trommeltjes met brood klaarmaken, tassen pakken, maar alleen pap maken voor Nick en hem aankleden en ik kan gaan, hoe relaxed is dat .... nou ik vind het heerlijk. Ja dan is opa er wel hoor, niet dat je nu gaat denken eh Anita hoe doe je dat dan laat je Nick helemaal alleen, eh nee lijkt me niet zo een strak plan. Oh jeetje mijn fantasie gaat meteen op de loop en zie me al thuiskomen dan, ben bang dat ik dan ter plekke flauw val ... nee dat moeten we maar niet hebben. En ook zoiets fijn de bussen zitten meteen minder vol, deze week er nog maar eventjes van genieten want volgende week is het weer voorbij. Alleen 's avonds heb ik de laatste tijd zo van die rusteloze benen, ja hoe moet ik dat nou eens beschrijven, je kan ze gewoon niet stilhouden, is maar goed dat ik dan alleen op de bank zit want ben constant mijn benen aan het bewegen, ziet er nou niet bepaald charmant uit maar ook al zal ik het willen, het lukt me niet om ze stil te houden, hebben jullie dat ook weleens, is dat soms weer iets wat bij de overgang hoort. Ja roep ook maar wat maar als ik goed nadenk heeft mijn vader dat ook zo vaak (oh mijn hemeltje krijg er weer eentje hoor terwijl ik dit zit te schrijven, poehee wat een warme kop heb ik nu), bij mijn ouders thuis zit er zelfs een hele kale plek in het kleed van het schuiven met zijn benen (vindt mijn moeder ook zo fijn, niet dus). Nou ja zal wel weer overgaan maar lastig is het wel. Maar ik wijk weer eens af, zie hier mijn kaartje voor het challengeblog van WLVC


Zie dat ik er weer een volger bij heb, maar helaas die zie ik ook niet, maar welkom op mijn blog en superleuk dat je me gaat volgen. Wat een superleuke reacties heb ik gehad op mijn tasje in mijn vorige bericht, heb er weer super van genoten met het bekende glimlachje van oor tot oor. Dank jullie wel toppertjes. En zoals telkens weer zegt Aniet lieve bloggertjes aan de andere kant van het beeldscherm tot de volgende keer! 

28 april 2014

Maatjes door dik en dun!

Zoals je misschien nog weet had ik de challenge in februari gewonnen bij Diana van Just a Note. En naast de prachtige mal die ik gewonnen had mocht ik ook gastdesigner zijn voor de maand april. Nu weten jullie al misschien dat Diana helaas het moeilijke besluit heeft genomen om te stoppen met haar webwinkel. De webwinkel gaat trouwens niet meteen dicht hoor, maar er zullen geen nieuwe artikelen bijkomen, de precieze datum is nog niet bekend. Ze wil al haar tijd aan haar gezin gaan besteden, en in het bijzonder aan haar zoon Jeroen die dat zo nodig heeft in verband met zijn gezondheid. En dan wordt de webwinkel bijhouden, wat natuurlijk heel veel tijd vergt, ietwat teveel van het goede. Maar oh oh oh wat kan ik het goed begrijpen want je gezin komt toch op nr. 1 en als iets niet meer goed voelt dan moet je je hart volgen en dat heeft zij dan ook gedaan, ook al was het dan met pijn in haar hart. Diana ik wens je nogmaals heel veel sterkte toe met alles. Ik wens je de rust toe in je gezin waar je zo naar uitkijkt. Kreeg het weekend een mailtje van haar dat vandaag mijn tweede creatie zal worden geplaatst op haar blog, hoe lief is dat.  Er is al een kaart van mij geplaatst aan het begin van de maand en vandaag mag ik mijn tweede creatie met de door haar opgestuurde spulletjes laten zien. Er zat een superschattig klein tasje bij en die heb ik opgepimpt. Had dit eigenlijk nog nooit gedaan en heel eerlijk zat ik in het begin ook te kijken eh ja leuk zo'n tasje maar wat moet ik er nu mee en toen maar gewoon gaan met die banaan met dit als resultaat. Vond het erg leuk voor de verandering. Het tasje heeft een paar weken geleden al een andere bestemming gekregen en staat bij mij lieve collega Silvia, had er een paar paaseitjes in gestopt en wou haar op deze manier bedanken voor het feit dat we collega's zijn, wat zeg ik eigenlijk wel meer dan collega's ook al zien we elkaar alleen maar op het werk. We eten altijd samen in de kantine en lopen ook altijd samen naar huis, nou ja naar huis, naar het Centraal Station dan. Silvia is mijn maatje door dik en dun en ondanks dat zij het zelf heel erg zwaar heeft met alles en nog wat, kan ik altijd bij haar terecht. Ja ik kan wel zeggen, Silvia is een toppertje.


Zag dat ik er weer een nieuwe volger bij heb, alleen kan ik niet zien wie, maar welkom in ieder geval, helemaal gezellig dat je volger bent geworden. Wat een supergave reacties heb ik gehad op mijn babyvintagekaartje, echt super genieten weer met het bekende glimlachje van oor tot oor, bedankt allemaal. Mijn meisjesvariant heb ik inmiddels ook klaar en zal ik van de week plaatsen. Wil mijn tasje mee laten doen aan de challenge van het Don en Daisy challengeblog. En zoals telkens weer zegt Aniet lieve bloggertjes aan de andere kant van het beeldscherm tot de volgende keer!

23 april 2014

Daar had ik nou weer eens echt zin in!

Daar had ik nou weer eens zin in, is al zo een tijd geleden dat ik een vintagekaart gemaakt heb. Maar toen ik de challenge maak een babykaart bij WLVC zag, begon het gelijk te kriebelen en hoe toevallig heb ook nog een babykaartje voor een jongetje nodig dus in het weekend ermee aan de slag gegaan. Al mijn kistjes weer om me heen en het papier en dit schattige plaatje, wat is het een liefie hé, waren zo gekozen en toen kon het opbouwen beginnen. Moest er trouwens wel weer eventjes inkomen, ben zo gewend om te kleuren, maar eenmaal bezig, heerlijk ontspannend zitten schuiven, en de ene nee na de andere nee toch maar niet kwamen uit mijn mond na de ene oh ja dat is mooi, oh ja dat ook, was ik lekker bezig en vond het een feestje om hem te maken. Of hij echt aan de eisen van een vintagekaart voldoet weet ik niet, dat blijf ik toch altijd ietwat moeilijk vinden om te bepalen, maar ik vind hem in ieder geval leuk geworden en daar gaat het om. Heb ook nog een babykaartje voor een meisje nodig die als het goed is in mei geboren wordt en daar ligt het papier en het plaatje ook al voor klaar en denk dat ik die het volgende weekend ga maken. En zijn jullie de paasdagen lekker doorgekomen, wat een heerlijk weer hé de eerste paasdag, heerlijk in de tuin gezeten bij mijn ouders en oh ja mijn moeder vond mijn paaskaart supermooi en ze heeft hem heel leuk in een lijstje gezet op de schouw. Poehee gelukkig maar dat ze hem mooi vond. Tweede paasdag viel het weer tegen maar heerlijk met Nick al zijn dvd's uit lopen zoeken, want oh je moet eens weten hoeveel hij er heeft, is echt niet normaal meer, maar ja het is ook zijn lust en zijn leven want Nick zonder zijn dvd's dat zal een drama zijn voor hem, hij kan daar zo van genieten. Nu liggen ze allemaal weer op soort (kabouter Plop bij kabouter Plop, Ernst en Bobbie bij Ernst en Bobbie en ga zo maar door) bij elkaar. Eens kijken hoe lang dat duurt want hij heeft nog weleens (nou ja weleens, best wel vaak eigenlijk) de neiging om alle dvd's overhoop te halen omdat hij precies de onderste van de achterste stapel wil hebben en dan wil je echt niet weten hoe de woonkamer eruit ziet, dan lijkt het echt net of er een bom is ontploft. We zullen het zien, voor nu is het weer eventjes overzichtelijk. Maar ik dwaal weer eens af op naar mijn kaartje hieronder die dus meedoet aan de challenge van WLVC.


Dank jullie wel voor de supergave reacties op mijn paaskaartje, heb er weer van genoten met het bekende glimlachje van oor tot oor, top. En zoals telkens weer zegt Aniet lieve bloggertjes aan de andere kant van het beeldscherm tot de volgende keer!

19 april 2014

Dat wordt lekker genieten geblazen!

Stuur eigenlijk nooit met pasen kaartjes maar toen ik dit schatje zag moest ik er toch wel mee aan de gang, kijk er nou toch eens zitten met dat eendje tussen haar voeten, om op te vreten toch. Dus toch maar een paaskaartje gemaakt en die geef ik aan mijn mams ook al houdt ze niet zo van die gekleurde poppetjes, zoals ze dat altijd zegt. Maar de vlinder, wat is die eigenlijk belachelijk groot hé maar had hem in mijn kistje met versierspulletjes liggen en volgens mij gekocht bij de Blokker met het idee je weet maar nooit of die nog eens van pas komt, en vind het te sneu en zonde voor hem om in het kistje te blijven liggen en mams houdt van vlinders dus daar zal ze zeker van genieten net zoals van de bloemetjes. Hoe fijn we krijgen heerlijk weer met de paasdagen, tenminste dat zeggen de weermannetjes en weervrouwtjes, dus dat wordt lekker doorbrengen in de tuin, eventjes genieten van het zonnetje op je knarretje. En dan ook nog een dagje langer weekend dus wat wil een mens nog meer. Mijn hoor je niet klagen. Dani heeft nu al vakantie en Nick moet nog een weekje naar school en is dan ook een weekje vrij, die loopt elke dag al te roepen "mafa vakantie", nou ja het woord vakantie komt er ietwat moeilijk uit maar als ik maar weet wat die bedoelt en dat doe ik gelukkig, lang leve de gebarentaal die hij vaak ter ondersteuning gebruikt. Wens iedereen aan de andere kant van het beeldscherm hele fijne paasdagen toe, geniet ervan.


Dank jullie wel voor de leuke reacties op mijn vorige kaartje, heb er weer van genoten met het bekende glimlachje van oor tot oor, het blijft telkens weer genieten. Wil mijn kaartje trouwens mee laten doen aan de challenge bij het HobbyjournaalMy Besties, Le Blog de Défis "The Besties" , My Besties Norge en My Besties Deutschland. En zoals telkens weer zegt Aniet lieve bloggertjes aan de andere kant van het beeldscherm tot de volgende keer!

17 april 2014

Iets heeeeeel anders ....!

Het zweet staat momenteel al in mijn handen en zit hier licht te hyperventileren, en waarom dan wel nou dat zal ik je vertellen, vandaag is de dag dat ik voor het eerst moet gaan happen bij de tandprotheticus, oh wat ben ik bang, dom wicht die ik ben gisteravond toch weer wat filmpjes opgezocht hoe dat nou toch in zijn werk gaat, ja ja dat had ik ook niet moeten doen maar goed toch gedaan en schrok me een hoedje, want dan zie je die gigagrote lepel met klei erin en dat moet dan in mijn kleine mond, en dan hoor je het nog kraken ook, oh hemel straks trekt hij al mijn tanden en kiezen mee ..... wat kan een mens het zich toch moeilijk maken. Poehee zal blij zijn als dat maar weer achter de rug is. Ben gewoon een bange poeperd maar that's me. Vanmorgen weer mijn ochtendgymnastiek gehad want Nick vloog weer eens de andere kant op in plaats van naar het busje, en rennen dat die dan kan, normaal is hij niet vooruit te branden maar dan wel hoor, je moet hem zien rennen en mams erachter aan .... Maar nu naar mijn kaartje, echt iets heeeeel anders ..... zag de laatste tijd op FB kaartjes voorbij komen die ik zo supermooi vond en zag dat ze die knipvellen op een engelse site kochten, nieuwsgierig als ik ben wou ik dat toch ook wel eens uit gaan proberen dus zo gezegd zo gedaan en ik naar die site toe, echt joh zoveel soorten, prachtig om te zien. Uitgeprint en knippen maar en tja daar ben ik toch nog niet zo bedreven in, met mijn pincetschaartje zo goed als ik kon geprobeerd precies in de lijntjes te knippen en plakken maar. Heb hem trouwens al 2 weken geleden gemaakt maar wist niet of ik hem hier wel moest plaatsen want zoals je ziet is het nou niet bepaald de netst geknipte 3-kaart van Nederland maar vond het voor de verandering wel heel erg leuk om een keer te doen, ik vind dit wijfie die zo de wijde wereld intrekt zo schattig, kon haar niet weerstaan toen ik haar zag. Alleen die 3-D lijm zeg wat een lucht is dat toch, je zal er high van worden, goh misschien moet ik dat nu maar eventjes gaan opsnuiven wie weet dat ik er rustig van word, neh denk toch van niet ....


oh ja de site waar ik dit vandaan heb is http://www.craftsuprint.com/


Wat zijn jullie toch allemaal lieverdjes, ik heb zo genoten van de reacties op het bericht dat ik gestopt ben met al mijn designmemberschappen, dat deed me ontzettend goed. Dank jullie wel allemaal, toppertjes zijn jullie en het glimlachje kwam vanzelf weer tevoorschijn van oor tot oor. En zoals telkens weer zegt Aniet lieve bloggertjes aan de andere kant van het beeldscherm tot de volgende keer!

Update: Yes het is gelukt, poehee wat ben ik blij dat het achter de rug is. Had werkelijk een schat van een vrouw die er alle tijd voor nam en zo opgelucht dat ik niet hoefde te kokken. Ze hadden een prachtige boom in de tuin staan en heb me daar maar op gericht en waarempel dat hielp. En wat denk je ook al mijn tandjeskleur uitgezocht want zoals normaal nog een keer happen volgende week, om te passen is dat geloof ik, heeft niet zo een zin daar ik bijna al mijn tanden en kiezen nog heb. Over 2 weken kan ik vriendjes worden met mijn kunstgebit want dan ga ik hem ontmoeten, nu maar hopen dat het klikt, en dan is het wachten op het trekken .....

14 april 2014

Met pijn in mijn hart ....

Om maar meteen met de deur in huis te vallen, ik heb gisteren met pijn in mijn hart besloten om te stoppen met al mijn designmemberschappen (My Besties Dutch Girls, Scrapbook Stamp Society en de NKU). Dat heeft absoluut niets te maken met de challengeblogs, oh nee integendeel want wat heb ik het altijd met superveel plezier gedaan, maar meer met de achtbaan die momenteel door mijn koppie raast. Drukte op mijn werk, drukte thuis, mijn ex-man die weer erg moeilijk doet de laatste tijd, de spanning hoe het straks allemaal gaat met mijn nieuwe bekkie .... Steeds meer kwam het woord "moet" in mijn hoofd en daar bedoel ik mee dat ik een DT-kaartje moest maken terwijl ik er vaak 's avonds te moe voor was of geen inspiratie had of geen tijd maar het toch moest gaan doen en dat is niet oké toch. Blijf zeker kaartjes maken hoor want dat wil ik absoluut niet missen maar dan wel zonder de woorden "Anita kom op je moet nog een kaartje maken" zodat het weer meer als ontspannen voelt want dat heb ik oh zo nodig. Nu op naar de laatste 2 DT-kaartjes die ik heb gemaakt voor My Besties Dutch Girls en Scrapbook Stamp Society

Wat vliegt de tijd, het is alweer maandag en vandaag begint er een nieuwe challenge bij My Besties Dutch Girls. Deze keer heeft Miranda het thema bedacht en dat is TEATIME. Laat je fantasie maar de loop want daar kan je alle kanten mee op toch, ook al vond ik het best lastig hoor maar kwam een patroontje tegen van een theepot op internet en dacht oh ja die kan ik wel gebruiken op een kaartje. Ben benieuwd naar al het moois wat we gaan zien, spannend weer elke keer. Je hebt weer 2 weken de tijd en er zijn weer leuke digi's van de schattige Besties te winnen. Ga je ook even kijken wat het team heeft gemaakt, ze zijn weer schitterend stuk voor stuk. En heb je zin en tijd, doe je dan weer gezellig mee?


En ook begint er vandaag weer een nieuwe challenge bij Scrapbook Stamp Society waar je zoals altijd weer iedere stempel mag gebruiken die je maar wil, dus blijf het zeggen hoe makkelijk wil je het hebben. Er is ook nog een thema die je kan gebruiken en dat is gebruik geel op je kaart. Wij als team hebben weer allemaal een superleuke digi van Sherri Baldy gebruikt en ik deze keer een jochie, wat blijft het toch moeilijk om jongens- en mannenkaarten te maken maar ik heb mijn best weer gedaan. Ga je ook even kijken wat het team heeft gemaakt, ook alweer allemaal schitterende kaarten. En heb je tijd en zin doe je dan weer gezellig mee?


Welkom Grietje op mijn blog, superleuk dat je volger bent geworden. Bedankt voor de superleuke reacties op mijn vorige bericht, ik heb er weer van genoten met het bekende glimlachje van oor tot oor. Ja ja ik blijf ook gewoon nog lachen hoor ondanks alle spanningen, pfff gelukkig wel, stel je voor. En zoals telkens weer zegt Aniet lieve bloggertjes aan de andere kant van het beeldscherm tot de volgende keer!

10 april 2014

En zoef weg was die!

Nou ben gisteren naar de kaakchirurg geweest geweest, er was me verteld dat ik een gesprek zou hebben met hem over het hoe en wat zoals ik al eerder schreef. Nou het enige wat ik van die man hoorde was: "Wat moet er gebeuren, oh ik zie het al bij het zien van de foto van mijn gebitje, zie dat u erg angstig bent in de verwijsbrief, maakt u maar een afspraak bij de opnamebalie en rekent u maar op 8 à 10 weken voordat u aan de beurt ben, en zoef weg was die, dat was het letterlijk. Was helemaal van mijn aprepro (of hoe schrijf je dat), was ik daar voor gekomen, ja blijkelijk dus. Kijk dat ik niet verwelkomd werd met een kopje koffie en een koekje dat begrijp ik maar dit sloeg werkelijk nergens op, wel heel erg kort door de bocht. En het was niet alleen maar praten (nou ja praten) dus want werd uit de wachtkamer gehaald met de mededeling mevrouw Meijer komt u maar mee we gaan een foto maken, dacht bij mezelf eh foto nou oké dan, dat moet kunnen. Maar jeetjemeneetje wat is de techniek veranderd zeg, wat een apparaat stond daar, leek wel een kermisattractie wat er een paar keer om me heen gedraaid werd met zo een tuutje in je mond en daarna moest ik in een behandelkamer wachten tot de kaakchirurg zou komen nadat de assistent heel leuk de foto op de computer had geplaatst. Daar zat ik dan te wachten in zo een enge kamer en te kijken naar een horrorfilm, want kan die foto niet anders beschrijven eigenlijk. Uiteindelijk kwam hij binnen en na 2 minuten stond ik weer buiten. Nou dan maar naar de opnamebalie met een hele map met papieren wat ik allemaal in moet vullen thuis, krijg je daar te horen, tja we hopen dat u 26 juni aan de beurt bent en anders wordt het 21 augustus, augustus zei ik maar mijn gebitje is 15 mei al klaar dan is het al aan het vergaan voordat het mijn bekkie in mag. Krijg dus nog te horen wanneer het wordt, dat was tegenvaller nr. 2. En ja we zijn er nog niet, kwam dus thuis en misschien heel naïef van mij maar dacht dus echt dat de narcosekosten en het trekken en snijden van al mijn kiezen en tanden door de ziektekostenverzekering vergoed zouden worden, maar nadat ik mijn polis nog eens goed doornam zag ik toch echt bij de kleine lettertjes staan, narcose wordt niet vergoed en trekken van kiezen en tanden die ook door een tandarts getrokken zouden kunnen worden ook niet ....... nou voel je hem al aan dat was tegenvaller nr. 3 en viel bijna van mijn stoel ..... meteen mijn ziektekostenverzekering gebeld en inderdaad helaas pindakaas het wordt inderdaad niet vergoed, vraag me af waarvoor ik toch elke maand 180 euro overmaak naar ze, maar goed dat terzijde. Dat wordt dus wel een heel groot kostenplaatje als je ziet wat ze vragen voor het trekken van 1 kies, laat staan tig kiezen en tanden. Ga zo eerst maar weer het ziekenhuis bellen wat een narcose kost en mocht dat nogal duur zijn dan ga ik toch maar eens goed nadenken of ik dan toch maar niet onder plaatselijke verdoving alles moet laten trekken, als ik er al aan denk val ik al bijna flauw, maar om nou in de schulden te moeten komen voor het feit dat ik zo bang ben dat moeten we ook maar niet hebben. Pfffff wat een dilemma toch weer ..... het verhaal van het tandeloze bekkie en het kunstgebitje wordt vervolgd en sorry bloggertjes dat mijn verhaal weer heel lang is. Nu op naar mijn kaartje, had dit kaartje het afgelopen weekend al gemaakt en zie je die mal aan de rechterkant die heb ik gekocht van de prijs die ik had gewonnen bij Hobbyvision, wat is die mal mooi hé.


Welkom Miriam en Karin op mijn blog, superleuk dat jullie volger zijn geworden. Bedankt voor de supergave reacties op mijn vorige kaartje voor Just a Note en Diana had hem geplaatst hoor op haar blog, dus helemaal super. Heb er weer van genoten met het bekende glimlachje van oor tot oor. Wil mijn kaartje mee laten doen bij Hobbyhome-hobbyartikelen waar ze lentekriebels willen zien. En zoals telkens weer zegt Aniet lieve bloggertjes aan de andere kant van het beeldscherm tot de volgende keer!

7 april 2014

Please laat het even wegblijven!

Weet je nog dat ik de challenge van februari bij Just a Note had gewonnen, buiten de prachtige mal die ik gewonnen had mocht ik ook gastdesigner zijn in april, hoe leuk is dat. Alleen nu las ik gisteren dat Diana gaat stoppen met de challenges op het blog daar ze meer tijd aan haar gezin wil besteden, en dat kan ik heel goed begrijpen want er gaat niets boven je gezin toch maar jammer is het wel. En nu weet ik eigenlijk niet of er nog wel kaartjes geplaatst gaan worden op het blog waaronder mijn gastdesignerkaartjes, maar goed wat maakt het uit ik laat hem in ieder geval zien, dit is een van de kaarten die ik gemaakt heb met de materialen die ik van Diana mocht ontvangen, wat zijn die bloemen leuk en mooi hé. Heb hem weer met heel veel plezier gemaakt en heb er weer super van genoten om met mijn kistjes om me heen lekker te kleuren, knippen en plakken maar. Zo vandaag weer centjes verdienen, de weken vliegen om maar de weekenden helaas ook, wat gaat het toch snel. Woensdag afspraak bij de kaakchirurg, en poehee hij gaat gelukkig nog niets doen maar we gaan doornemen hoe het allemaal in zijn werk gaat straks, spannend. Hoorde gisteren trouwens dat voor vandaag code geel wordt afgegeven in verband met het onweer en hevige buien die eraan komen,  nou laat het dan please eventjes wegblijven tot 18.15 uur als ik weer thuis ben van mijn werk want onweer en Anita samen dat is nou niet bepaald een match, brrrrr ik gruwel ervan en zeker als ik er in moet lopen, zo ontzettend eng.


Welkom Helga en nog iemand. alleen die zie ik niet bij mijn volgers staan maar mijn teller is wel met 2 omhoog gegaan, superleuk dat jullie volger zijn geworden, helemaal gezellig. Wat heb ik weer genoten van de reacties op mijn vorige kaartje en sketch, superleuk en het glimlachje zat er weer hoor van oor tot oor. En zoals telkens weer zegt Aniet lieve bloggertjes aan de andere kant van het beeldscherm tot de volgende keer!

5 april 2014

Heb er gewoon spierpijn van!

Vandaag begint er weer een nieuwe challenge bij de NKU. Deze keer heb ik de sketch gemaakt en we willen graag stippen en strepen zien. Nou stippen genoeg op mijn kaartje als ik het zo bekijk, ga je ook even kijken wat mijn teammaatjes hebben gemaakt, de kaartjes zijn weer stuk voor stuk prachtig. Er zijn weer superleuke prijzen te winnen en je hebt de tijd tot 17 april 2014 19.00 uur. Ben benieuwd wat voor moois we allemaal gaan zien, telkens weer genieten. Heb je tijd en zin doe je dan gezellig mee?


En dit is de sketch


Nou ben donderdagochtend met Nick bij de poep-plas-poli (kwam er trouwens achter dat ze het ook Popla-poli noemen, klinkt toch iets leuker niet) geweest hoor, een hele onderneming weer al zeg ik het zelf. Pfff heb er gewoon spierpijn van. De hele ochtend geweest maar hebben ze het doel bereikt wat ze wilden bereiken, eh nee helaas niet. Het was dus de bedoeling dat Nick als hij moest plassen op een speciale postoel ging zitten en dan werd zijn plas opgevangen in een soort trechter. Als hij aan het plassen was kon de dokter op de computer kijken hoeveel en hoe hij plaste. En na iedere plas moest een echo van zijn buik (blaas) gemaakt worden. Klinkt allemaal super interessant maar dan moet het wel werken en helaas dat deed het niet. Nick moest zijn luier gewoon aanhouden, tja wat doe je dan, dan laat je het toch lekker lopen in je luier en oké hij ging wel af en toe naar de interessante postoel maar om nou te zeggen dat meneertje heerlijk zat te plassen nou nee dat nou weer niet, een paar druppeltjes en dan hield het op. En als hij daarmee klaar was liep hij naar de dokter en zei tegen haar: "Zo klaar, nu huis". Ja slimkeesje dacht als ik er maar op ga zitten dan kunnen we eindelijk naar huis, maar dat feest ging telkens niet door. Op een gegeven moment was hij het zo zat dat hij mams weer aardig op de proef ging stellen en vloog er telkens vandoor, je had me moeten zien rennen door de gangen van het ziekenhuis achter hem aan, normaal is meneertje al moe als hij naar het einde van de straat moet lopen, maar als hij het op het rennen zet nou berg je maar dan moet je goed je best doen hoor om hem bij te houden. Hield mijn hart vast, hij liep bijna oude mensen met stokken omver, ging behandelkamers in .... het zweet liep over mijn rug. Heb er nu nog spierpijn van, ook omdat ik hem een stuk getild heb, nou dat kan ik beter maar niet meer doen want hij is me toch loodzwaar hoe klein hij ook is, ja niet dat hij tonnetje rond is hoor maar hij geeft nou niet bepaald mee. Op een gegeven moment gesproken met de dokter en zij zei ook dat dit zo moeilijk is om te meten dat er toch iets anders gevonden moet worden zodat ze het wel kunnen meten, maar daar krijg ik nog een afspraak voor, moet nu allemaal meegekregen lijsten gaan bijhouden voor zowel overdag als de nacht .... wordt dus vervolgd. Wat heb ik weer genoten van de supergave reacties op mijn vorige kaartje, helemaal leuk. Dank jullie wel. En zoals telkens weer zegt Aniet lieve bloggertjes aan de andere kant van het beeldscherm tot de volgende keer! 

2 april 2014

Dat kan bruintje niet trekken helaas!

Weet je nog dat ik met mijn geborduurde kaartje voor de challenge van februari gewonnen had bij het challengeblog van Corrie en Cindy, Ons borduurkaartenblog, buiten de schitterende prijs die ik had gewonnen mocht ik ook in de maand april gastdesigner zijn, hoe leuk is dat. De opdracht is deze keer een hollands kaartje, en ja ja heel eerlijk dacht ik in het begin oh jeetje waar moet ik beginnen, maar helemaal te gek net op het moment dat ik overuren aan het draaien was in mijn hoofd kwamen er een paar digi's van Sherri Baldy uit met Besties in klederdracht en joehoe het idee werd geboren in mijn koppie. Bedacht me opeens dat ik nog ergens een oud papierblokje van het Kruidvat moest hebben liggen en laat ik die ook nog snel gevonden hebben, dus kon heerlijk aan de knutsel om mijn hollandse gastdesignerkaartje te maken. Heb er weer super van genoten en het was weer ontspannen heen om hem te maken. Voor iedereen die van borduren houdt op een kaart ga eventjes kijken op het challengeblog want oh oh oh wat hebben ze supermooie voorbeeldkaarten gemaakt. De challenge duurt tot en met 30 april, dus heb je tijd en zin doe je dan gezellig mee?


Moest trouwens wel eventjes lachen hoor om de reactie van Ellen die ze gaf op mijn vorige kaartje, nou ja eigenlijk meer over mijn kunstgebitje die ik ga krijgen (trouwens voordat je denkt dat ik hier met zwarte tandjes zit dat is niet zo hoor, oké zal geen schoonheidsprijs winnen met het mooiste gebit van de wereld, maar het zijn vooral de kiezen die de boosdoeners zijn), dat heel wat bekende mensen het voor het mooie doen een kunstgebitje nemen, maar denk toch echt niet dat zij voor de lol met zo een enge gehemelteplaat gaan lopen, want oh oh oh daar zit ik zo tegenop dat dat ding tegen mijn gehemelte zit (komt mijn stikfobie weer tevoorschijn) maar die zullen wel zo een schitterende techniek nemen, eh hoe heet dat ook alweer, eventjes opgezocht een all on 4-gebit, dat is een gebit zowel onder als boven die op 4 speciale implantaten wordt gezet en die je er ook niet meer uit kunt nemen, dus geen klikgebit maar weer iets anders, maar tja dat kost maar liefst 20.000 euro en dat kan bruintje helaas niet trekken, maar mocht ik de loterij winnen dan was dat het eerste wat ik zou doen als ik die gehemelteplaat maar kon ontwijken en ook dat ondergebit dat er uit kan vliegen ..... oh jeetje daar ga ik weer, Anita je lijdt het meest door het lijden dat je vreest. Maar ik wijk weer eens goed af, wil iedereen weer bedanken voor de superleuke reacties op mijn vorige kaartje, wat heb ik er weer van genoten met het bekende glimlachje van oor tot oor, super. En zoals telkens weer zegt Aniet lieve bloggertjes aan de andere kant van het beeldscherm tot de volgende keer!