Pffff moeilijk dit maar ik ga het toch vertellen!

Van de week weer heerlijk zitten borduren want had bij Cindy en Corrie het patroontje van Sjaak aangevraagd om mee te doen aan de challenge van Ons borduurkaartenblog, wat een superleuk patroon heeft Sjaak speciaal gemaakt voor de challenge, maar ja het is niet 1, 2, 3 klaar, gelukkig wel steekjes 1-7 dus dat is dan wel weer fijn. Heb mijn kaartje weer met veel plezier gemaakt, zo leuk om te borduren voor de afwisseling, eventjes je verstand op nul en gaan met die banaan. En had ik ook wel eventjes nodig voor de afleiding om mijn gedachten alleen maar op mijn draad en naald gericht te hebben want de emoties maken momenteel wel overuren in mijn koppie. Heb getwijfeld of ik het hier wel zou zeggen, want het is toch niet iets wat je over straat gaat schreeuwen maar doe het toch maar want weet ook niet hoe het allemaal gaat verlopen en ben misschien over een paar weekjes eventjes niet meer zo vaak aanwezig. Nou Aniet niet zo langdradig nou daar komt die dan ...... pffff moeilijk dit maar ben vorige week naar de tandarts geweest omdat er een stukje van mijn kroon was afgebroken en nadat er weer foto's genomen waren hebben we besloten dat, ja schrik niet en niet gaan lachen, de tijd nu toch is aangekomen dat het beter is om een kunstgebit te nemen, zo dat is eruit. Maar man oh man wat heeft me dat veel tranen gekost vooral het afgelopen weekend, wist dat het er ooit aan zat te komen maar nu het moment daar is wist ik niet dat het zo een emotionele impact zou hebben, dat had ik niet verwacht. En bang dat ik ben joh dat wil je niet weten, nachtmerries dat overal waar ik kwam mijn gebit eruit vloog, pffff en dan nog maar niet te spreken dat ik straks dat ding in moet, stel je voor dat ik het zo eng vind al dat plastic in mijn mond, ja wat dan kan moeilijk zonder gaan lopen, heb namelijk een stikfobie die ik gelukkig nu redelijk onder controle heb maar ben zo bang dat dat straks weer in volle hevigheid terug is. Maar goed ik zal je niet met mijn angsten vermoeien en heb gisteren met trillende handen heel stoer de afspraak gemaakt met de tandprotheticus en de kaakchirurg en als het goed is is op 15 mei mijn gebit klaar (alle afspraken voor die tijd zijn gemaakt, happen ook al zoiets brrrrr) en 9 april voor het eerst naar de kaakchirurg om het een en ander door te nemen want de tandarts heeft aangegeven om het onder volledige narcose te laten doen maar weet natuurlijk niet hoe de kaakchirurg daarover denkt. Zit hier nu met zweet in mijn handjes te tikken want schaam me ook een beetje om dit te schrijven, want bij een kunstgebit denk je toch niet aan iemand van bijna 49 jaar maar helaas pindakaas ik moet er nu toch echt aan geloven, zo erg dit. Je vraagt je nu misschien wel af eh maar waarom moet het dan .... nou zal mijn verhaal niet nog veel langer maken voordat het een boekwerk wordt, maar heb vroeger een tandarts gehad die mijn gebit helemaal verkeerd behandeld heeft en nogal verwaarloosd heeft, zelfs zo erg dat ze zei (ze had geen assistente) je hebt links een gaatje en begon dan rechts te boren en als je dan eh eh eh probeerde te zeggen zei ze "nou Anita stel je niet zo aan" en niet alleen ik maar die van alle patienten, de tandarts daarna heeft toen mijn hele mond gerestaureerd en dat ging een tijd goed maar in de loop van de tijd kreeg ik toch veel problemen met vooral mijn kiezen, ontsteking hier, ontsteking daar, hoeveel wortelkanaalbehandelingen ik al niet heb gehad, ze zijn niet meer te tellen. Maar op de foto's is heel duidelijk te zien dat die ontstekingen overal hebben gezeten en nog zitten onder mijn kiezen en dat is ook heel slecht voor de gezondheid want je kan daar heel veel klachten van krijgen en dan heb ik het niet over klachten in de mond maar zelfs je hart kan eronder gaan lijden, en dat risico wil je toch ook niet lopen ..... nou nu stop ik echt met schrijven, het lucht wel op dat ik het geschreven heb maar makkelijk vind ik het niet. Hier mijn kaartje voor het borduurchallengeblog van Corrie en Cindy

Bedankt weer voor de superleuke reacties op mijn vorige kaartje, heb er weer van genoten en gelukkig kwamen tussen de tranen door dan toch weer het bekende glimlachje van oor tot oor tevoorschijn. En zoals telkens weer zegt Aniet lieve bloggertjes aan de andere kant van het beeldscherm tot de volgende keer!