29 april 2013

We lagen nog net niet te rollebollen op de grond!

Jonge, jonge, jonge het was afgelopen donderdag trouwens weer een ochtendje om niet te vergeten. Werd dinsdags gebeld door school dat Nick nogal veel plaste en aangaf dat hij pijn had, dus maar een afspraak gemaakt met de huisarts en we konden donderdagochtend terecht. Wat was meneertje stoer aan het doen want hij ging naar de dokter omdat hij auw piep had, nou geloof me eenmaal bij de dokterspraktijk aangekomen werd het een heel ander verhaal. In de wachtkamer ging het nog wel, hij zat weer eens heerlijk te flirten met de vrouwen die ook zaten te wachten en maar roepen ik naar de dokter. Ja hoor Nick, lekker stoer. En daar kwam ze dan en riep Nick, nou geloof me toen begon de strijd hoor. Voordat hij al naar de behandelkamer ging was al een ramp, maar gelukkig uiteindelijk was hij er dan toch beland. Hij ging nog veelbelovend zitten aan het kindertafeltje en met een telefoon spelen totdat de dokter zei na het uitleggen van mijn kant van het verhaal, Nick mag ik eventjes gaan kijken maar dan moet je wel op die tafel gaan liggen. Werkelijk hij raakte compleet in paniek en ging onder het tafeltje zitten, man of man of hier beter gezegd vrouw oh vrouw, wat is mijn mannetje dan toch sterk. Je had het moeten zien, de dokter onder de tafel aan hem trekken, ik de tafel proberen omhoog te trekken, al het speelgoed vloog in het rond en hij maar krijsen, een speenvarken was er niets bij, maar meneertje gaf niet op en bleef de tafel vasthouden. Ging ik ook nog eens per ongeluk op de vinger van de dokter staan, en het zweet liep over onze rug want dat dit niet ging lukken was wel duidelijk. Ja ja ik hoor je denken eh niet lukken met zijn tweetjes, nee dus, we lagen nog net niet te rollebollen op de grond om Nick maar onder die tafel vandaan te krijgen, de dokter werd toen ook nog eens kwaad en toen was helemaal het hek van de dam, nog harder krijsen. Zie je het voor je, nou het leek wel een slapstick maar hoe ongemakkelijk kan een mens zich dan voelen. Maar yes na ongeveer een half uur liet die dan eindelijk de tafel los en vloog ik bijna met tafel en al om omdat ik maar aan het trekken was om hem daar vandaan te krijgen, om meteen daarna onder de tafel van de dokter te gaan zitten, en de dokter maar roepen niet aan de computer zitten hé Nick, dat arme mens zag het ook eventjes niet meer zitten. En wat denk je, ja je zal hem af en toe wat, toen ze zei Nick je mag naar huis en ik maar even op de gang was gaan staan, nee ikke niet naar huis ikke dokter auw piep, en ja hoor hij deed een klein plasje in een potje. Het zag er keurig helder uit en stonk niet maar ze stopt er een staafje in en oeps het begon meteen donker te kleuren, ja hoor een blaasontsteking. Dus "gelukkig" niet al die strijd voor niets geweest maar toen kwam meteen het volgende probleem op de proppen want dat betekent antibiotica en krijg dat er maar eens in, het werd een drankje die hij 4 x daags in moest nemen en door het eten en drinken gemengd mag worden. Ik me nog verontschuldigen tegenover de dokter, want ik schaamde me werkelijk kapot, zegt ze eh jij hoeft je niet te verontschuldigen maar ik ben zo ontzettend boos op mezelf omdat ik dan denk jeetje dat ik dit niet als dokter kan ...... nou dokter het zal een wonder geweest zijn als dit meteen gelukt was want dit is precies zo bij de tandarts (lang leve de angsttandarts), de kapper, oogarts en ga zo maar door. Het kost je bijna 10 jaar van je leven als je weer met hem naar iets toe moet ..... en hoe gaat het met de antibiotica eh het eerste glas melk ging goed, het tweede glas werd al een stuk minder want hij trok er een koppie bij van bah vies en de derde keer dacht die ja bekijk het maar dit is geen gewone melk ...... donderdag weer een plasje inleveren en we zullen zien, en eh pfff gelukkig dan hoeft Nick niet mee ..... Oh jeetje wat erg, sorry hoor zie dat het wel een heel lang verhaal is geworden, dus snel over naar mijn kaartje, het is een kaartje geworden in heerlijke pastelkleurtjes die weer met veel plezier is gemaakt, wil hem laten meedoen aan de challenges van DP2, Sister Act Card, challenges 4 Everybody en Scrap-Cards (strassteentjes, strikjes, stempel en sierblaadjes).


Dank jullie wel voor de superleuke en lieve berichtjes op mijn kaartje voor de DT-call bij NKU, helemaal super om te lezen weer allemaal. Iedereen morgen een hele fijne Koninginnedag, geniet ervan! En zoals telkens weer zegt Aniet lieve bloggertjes aan de andere kant van het beeldscherm tot de volgende keer maar weer!

27 april 2013

Eh zal ik wel of zal ik niet ...!

Van de week zag ik de DT-call voorbij komen bij de Nederlandse Kaarten Uitdagingen (NKU) met de opdracht om van een sketch een kaart te maken. En ja ja Aniet is gek van sketches en deze bleef maar in mijn koppie hangen, ik vind hem zo ontzettend leuk. En toen begon het malen in mijn koppie eh zal ik wel of eh zal ik toch niet ..... toch weer die stomme onzekerheid hé die zo nu en dan om het hoekje komt kijken, kan er niets aan doen maar that's me, een lekkere onzekere troela die altijd de kaartjes bij een ander mooier vindt waar vaak mijn bekkie vaak van openvalt, je ziet zoveel moois in dit blogkaartenwereldje. Maar ik vind de NKU nu eenmaal een erg leuk challengeblog en diep in mijn hartje wil ik deze kans toch niet voorbij laten gaan, het lijkt me dan ook helemaal geweldig om op deze manier een kansje te wagen en een plekje proberen te krijgen in het superleuke designteam van NKU. Hoe gaaf zal dat zijn. Heb mezelf toen maar weer eens flink toegesproken en dat ging ongeveer zo: "meis doe toch niet zo raar wat heb je nou te verliezen nee heb je en ja kan je krijgen ....... jeetje je leventje hangt er niet van af." En ja hoor het heeft geholpen want toen was ik over de streep en heb vanmiddag mijn kaartje voor de DT-call zitten maken. Nick is dit weekend naar zijn vader toe dus Aniet kon los en was het weer gaan met die banaan Het was weer een feestje om de mooie sketch uit te werken en heb mijn kaartje met veel plezier gemaakt en mijn best gedaan. Meer dan dat kan ik niet doen toch. Wat een tutje hola ben ik ook af en toe .... En voordat ik weer ga zitten twijfelen zal ik wel of zal ik niet, druk ik nu maar gauw op het publicerenknopje voordat ik me weer ga bedenken ..... nou daar ga je Aniet, toi, toi, toi .... wie niet waagt wie niet wint!


en dit is de sketch waar je een kaartje van moest maken


Welkom AnneMaria op mijn blog, wat superleuk dat je volger bij me bent geworden, ik vind het weer gezellig. En oh ja voor ik het vergeet mijn lieve mams heeft de Koninginnedagkaart vandaag ontvangen en ze belde meteen op, ze is er superblij mee, eerst had ze hem voor het raam gezet maar hij staat inmiddels op de schoorsteenmantel zodat ze er heerlijk van kan genieten ...... Bedankt lieve bloggertjes voor de reacties op dat kaartje, ik heb ze weer gelezen met een glimlach van oor tot oor, het was weer volop genieten. En zoals telkens weer zegt Aniet lieve bloggertjes aan de andere kant van het beeldscherm tot de volgende keer maar weer!

26 april 2013

Vandaag is jouw dag!

Ja ja de oranje en rood/wit/blauwe kaartjes vliegen je momenteel om je oren, en oranje dat is nou niet bepaald de kleur die als eerste in mijn koppie opkomt als ik een kaartje ga maken. De lopende challenge bij Een Hoop Inspiratie Scrapkaarten Challengblog (EHI) luidt deze keer maak een Koninginnedagkaartje dus moest ik als designmember toch op zoek naar oranje in mijn kistjes want het is vandaag weer tijd voor de herinneringskaartjes gemaakt door team 2. En ook al liep ik al een tijdje te malen wat ik nou toch zou gaan maken voor de challenge, ik ging zitten met de uitgezochte spulletjes en niet te geloven het ging bijna helemaal vanzelf, het leek wel of ik opeens vleugeltjes kreeg, zo grappig. En zal ik je eens vertellen hoe dat nu kwam, nou door mijn lieve mams, zij is zo ontzettend koningsgezind en zit zich al weken, wat zeg ik maanden te verheugen op aanstaande dinsdag, ze heeft nu al voorpret, oranje kleertjes zijn al uitgezocht, de vlag met Willem Alexander en Maxima is al gekocht en je begrijpt dan kan een kaartje om haar heel veel plezier te wensen dinsdag niet achterblijven, dus heb ik met alle liefde dit kaartje voor haar gemaakt, ben heel benieuwd hoe ze hem vindt, hij is inmiddels op de brievenbus gegaan. Vandaar de tekst Vandaag is jouw dag. Ach ja die mams van mij en het koningshuis ....... wat zal ze dinsdag genieten. Ik hoop dat ik je wat inspiratie heb kunnen geven met mijn kaartje en heb je zin en tijd doe gezellig mee met de challenge, helemaal leuk. Kijk voor nog meer inspiratie eens bij de kaartjes van mijn teammaatjes op EHI. Wil mijn kaartje mee laten doen aan de challenges van de Creatieve Zebra, Scrap Kaart en Kreja Teja want daar willen ze ook een koninginnedagkaartje zien. Niet te geloven eigenlijk, wie had dat ooit gedacht Aniet die een kaartje zou maken met onze Bea erop, zie je haar koppie er nog net bovenuit steken, Willem en Maxima heb ik ook verwerkt aan de binnenkant dus mams kan genieten, want eerlijk gezegd weet ik nu al dat ze de binnenkant leuker vindt dan de voorkant. Jammer eigenlijk dat ik haar koppie niet kan zien als ze de envelop openmaakt maar dat ze er blij mee zal zijn dat weet ik wel zeker!


Welkom Janet op mijn blog, leuk dat je volger bij me bent geworden, helemaal gezellig weer. Wat een supergave reacties hebben jullie gegeven op mijn vintagekaartje, wat heb ik er weer van genoten, heerlijk. Het glimlachje deed weer goed zijn werk. En zoals telkens weer zegt Aniet lieve bloggertjes aan de andere kant van het beeldscherm tot de volgende keer maar weer!

24 april 2013

Bijna heel blogkaartenland aan de ........

Ja ja je kan wel zeggen dat bijna heel blogkaartenland aan de vintagekaart is geslagen en dat allemaal door het nieuw opgezette blog van Plony en wel genaamd We Love Vintage Challenge (WLVC). Ik maak ze eigenlijk veels te weinig terwijl ik het toch zo ontzettend leuk vind om het voor de afwisseling te doen. Ik hou er van hoor dat heerlijke nostalgische sfeertje, het romantische, kantje hier, kantje daar, bloemetjes, strikjes, superschattige plaatjes, nou daar straf je Aniet niet mee, integendeel. Dus gisteren allemaal spulletjes uit mijn knutselkisten bij elkaar gezocht en het was weer gaan met die banaan en wat heb ik er toch weer van genoten. Het was weer een heerlijk geklets met mezelf, oh ja zal ik dit hier doen of zal ik dat daar doen ....... een feestje om te maken kan ik wel weer zeggen. Misschien wel niet de voor de hand liggen kleurtjes voor een vintagekaart maar ik vind de combinatie blauw/turquoise met bruin zelf altijd heel erg mooi, alhoewel als ik naar mijn foto kijk lijkt het wel zwart maar in het echie is het papier bruin met turquoise hoor, zal mijn fototoestel maar weer eens flink toespreken dat hij wel de kleurtjes op moet nemen zoals ze werkelijk zijn, maar gelukkig ik hoor, nou ja lees, het regelmatig ook bij jullie, foto's maken met de juiste kleuren het blijft een kunst. Of zullen we gewoon te kritisch zijn voor onszelf ....... het valt eigenlijk nog niet mee in het heerlijke blogkaartenwereldje, we hebben het er allemaal maar druk mee, je begint met een ideetje in je koppie, dan de juiste spulletjes bij elkaar zoeken (dat kost soms al ik weet niet hoeveel tijd, tenminste bij mij wel), het knippen, plakken, kleuren, schuiven kan gaan beginnen, dan de versieringen nog op een leuk plekkie zien te krijgen, het lijmen kan beginnen, uiteindelijk denk je ja zo ben ik wel tevreden, dan komt het fototoestel tevoorschijn en het is knippen hier, knippen daar, wel flits, geen flits, toch nog maar eens daar een foto nemen, je kan de gekste plekjes in huis of in de tuin niet bedenken, foto's op de computer zetten, zal ik die erop zetten of nee toch maar die, dan nog je verhaaltje voor je blogberichtje maken en eindelijk kan je je bericht met je kaart publiceren ...... oh ja en daarna moet je ook nog alle troep opruimen, want weet niet hoe het er bij jullie uitziet na een kaartje maken, nou hier lijkt het af en toe alsof er een bom is ontploft maar ach een kwartiertje verder en alles zit weer keurig in de kistjes en het huisje is weer spik en span ...... en is het herkenbaar, jeetjemeneetje je wordt er bijna moe van als je het zo terug leest, ja ja het leventje van een blogkaartenmakervrouw is nog niet zo eenvoudig, het lijkt wel een volledige baan, oh stel je eens voor zeg als dat toch eens zou kunnen dat kaartjes maken je werk is, hoe gaaf zou dat zijn,  maar mij hoor je niet want wat is het toch geweldig om te doen .... telkens weer een feestje keer op keer .....wat zijn we allemaal toch heerlijke bezige bijtjes .....


Welkom Giny en Marjolein op mijn blog, wat leuk dat jullie volger zijn geworden, helemaal gezellig. Wil mijn kaartje trouwens ook mee laten doen aan de challenge van Just a Note waar ze graag een fotokaart willen zien. Wat heb ik weer genoten van de reacties op mijn vorige roze kaartje, ook al weer zo een feestje om dat iedere keer te lezen, het glimlachje was weer goed aanwezig. En zoals telkens weer zegt Aniet lieve bloggertjes aan de andere kant van het beeldscherm tot de volgende keer!

22 april 2013

Respect hoor!

Zat gisteravond naar Obese te kijken en wat heb ik daar toch iedere week weer bewondering voor. Eerst valt mijn bekkie open hoe zwaar iemand kan zijn geworden en dat zelfs zijn of haar gezondheid in gevaar komt en dan gaat er op de een of andere manier een knopje bij hun om en dan gaan ze er helemaal voor en hoe. Elke dag een paar uur zweten door het sporten wat ze naast hun dagelijkse bezigheden moeten doen en dan ook nog eens allemaal gezonde dingetjes eten in plaats van de enorme hoeveelheden die ze gewend zijn. En dan zie je ze in 356 dagen steeds meer afvallen en uiteindelijk het moment van de waarheid nou geloof me dan gaat weer mijn bekkie open staan als ze tevoorschijn komen voor al hun familie en vrienden, hele andere mensen staan er dan, een totale metamorfose en toch schiet er dan iedere week weer door mijn koppie heen oh jeetje als ze dit maar blijven vasthouden want dat is het gevaar hé van afvallen, zie dat gewicht maar eens te behouden want de verleiding is daarna oh zo groot om weer wat meer te gaan eten met de gedachte ach dat kan wel voor een keertje, ben nu toch slank, maar meestal blijft het dan niet bij dat ene keertje en wordt het iedere dag weer een beetje meer. Jeetje lijk nu wel een ervaringsdeskundige op dit gebied maar dat ben ik niet hoor alleen heb ik een broer die ook nogal extreem dik is en die ook al tig keer in zijn leventje is afgevallen maar als hij dan op een mooi gewicht zat en weer normaal begon te eten het dubbele aantal kilo er ongeveer weer aankwam. Maar de schat is nu sinds een paar maanden aan zijn eigen Obese-avontuur begonnen, hij is aan het afvallen onder begeleiding van een personal trainer (die trouwens vorig jaar ook aan het nederlandse seizoen van Obese heeft meegedaan) en je ziet hem met de week afvallen. Ben dan ook supertrots op hem. Verleden week is er nogal iets vervelends in zijn privéleventje gebeurd waar ik het hier niet over zal hebben, en ik hoop dan ook van harte dat hij het toch blijft volhouden want het is niet niks wat hem is overkomen, dat gun ik hem echt niet. Hij is zo een goedzak. Kan maar één ding zeggen en dat is: RESPECT! Ja ja ik ben supertrots op mijn broer en ik zal hem dan ook door dik en dun steunen zover ik dat kan, ik zal er voor hem zijn ....... maar oh oh oh wat wijk ik weer eens af, op naar mijn kaartje. Heb dit kaartje zaterdagavond weer gezellig zitten maken en wil hem mee laten doen met de bingo van Kaartjes Inspiratie Challenge Blog. Ja wat zal ik eens over mijn kaartje vertellen, echt bijzonder is hij eigenlijk niet, nou ja hoor mij alsof ik altijd bijzondere kaarten maak, maar doordat je maar 1 rijtje mag uitzoeken voor de bingo, want anders moet ik weer een liedje zingen, moet je jezelf best wel inhouden en dan heb ik toch altijd weer een beetje het gevoel ik mis iets. Nou ja je snapt denk ik wel wat ik bedoel. Oh ja ik heb trouwens bingo met het rijtje bloemen - knopen - kant. Zie hier mijn kaartje en hoe verrassend het is weer eens een roze geworden .......


Welkom Joke op mijn blog, leuk dat je volger bent geworden, helemaal gezellig weer. Ik wil jullie weer bedanken voor de supergave reacties op mijn kaartje in weer eens andere kleuren dan je van mij gewend bent, ik heb er weer van genoten en het glimlachje zat er weer hoor van oor tot oor. En zoals telkens weer zegt Aniet lieve bloggertjes aan de andere kant van het beeldscherm tot de volgende keer maar weer!

20 april 2013

Dat is nog eens leuk binnenkomen op je werk!

Wat een weertje hé vandaag, het is wel ietwat koud, maar om dat zonnetje zo heerlijk te zien schijnen daar word je toch gewoon helemaal vrolijk van, nou ik in ieder geval wel. Heerlijk. Gisteravond weer heerlijk mijn dagelijkse blogrondje zitten maken met mijn laptopje op schoot en lekker meeblerend met de muziek van Bloed, Zweet en Tranen, wat is dat toch genieten, zowel om jullie creaties te bewonderen en het nederlandse  smartlappenlied, ik hou ervan. Je begrijpt het was een lekker ontspannend vrijdagavondje. En het begon al helemaal leuk want zie opeens een mailtje binnenkomen van Jeannette dat ik in het zonnetje was gezet, dacht bij mezelf ehhh in het zonnetje gezet wat bedoelt ze nou want was toen net mijn dagelijkse blogrondje begonnen, dus nieuwsgierig aagje die ik ben meteen eventjes gaan kijken natuurlijk, ben ik toch in het zonnetje gezet bij de Creatieve Zebra, hoe leuk is dat nu weer, je begrijpt het bekende glimlachje verscheen meteen weer op mijn koppie. Helemaal super. Leuker kan je het weekend toch niet beginnen. Oh ja wat het treintje rijden betreft op mijn werk, nou dat gaat waarschijnlijk opgelost worden hoor, we hebben gevraagd of we in een U-vorm mogen gaan zitten en jippie dat mag dus volgende week gaan we alles eens lekker proberen te verplaatsen, want de hele dag je omdraaien om wat te vragen of te zeggen tegen je collega dat vindt je nekkie ook niet helemaal fijn kan ik je vertellen. Was gisteren trouwens helemaal leuk binnenkomen op mijn werkplekje joh, kom ik binnen staat er een gigantisch mooie bos bloemen, en ook nog helemaal in mijn kleur roze met lila, op mijn bureau en een doosje chocolaatjes, in verband met secretaressedag, nou dat is toch superleuk. Heb de president maar even drie dikke pakkerds gegeven om hem te bedanken. Is toch leuk dat ze er aan denken nietwaar. Mijn vader heeft er trouwens nog een medicijn bijgekregen en nu moet hij waarschijnlijk ook nog eens gecatheriseerd worden omdat hij ook zuurstof tekort komt, nou ja zoiets dan volgens mij heb ik het zo begrepen, dus best wel weer een spannende tijd die we tegemoet gaat. Maar hij is er zelf gelukkig heel rustig onder terwijl hij normaal gesproken best wel een stresskippie kan zijn. Maar ik wijk weer eens flink af en op naar mijn kaartje van vandaag, nou ja vandaag heb hem donderdag eigenlijk al zitten maken en zie je het heb wat hardere kleuren gebruikt. Ja er valt eigenlijk weinig te zeggen over mijn kaartje behalve dan dat ik hem weer met een grote grijns op mijn koppie heb zitten maken, het was weer een feessie in huize Meijer. Wil hem mee laten doen met de challenges van Simply Magnolia, Bearly-Mine, Challenges 4 Everybody en Fab 'n Funky. Nu ga ik eventjes snel op het publicerenknopje drukken want zag net dat de challenge bij Simply Magnolia al binnen 20 minuten afloopt, mijn hemel lijk wel niet wijs, alsof mijn leven ervan afhangt hahaha, ik wens iedereen een heel fijn zonnig weekend toe, geniet ervan. Ehum even een update, oh oh oh wat ben ik ook af en toe een echte muts hé, loop ik een beetje te stressen om hem nog te plaatsen bij Simply Magnolia bedenk ik me nu opeens dat het helemaal geen magnoliastempel  is die ik heb gebruikt, als dat koppie niet van mij op mijn rompie vast zou zitten, dan ....... zou die er nog afrollen, gaat lekker met me ....... heb hem maar snel weer verwijderd daar anders ga je ook zo af en dat moeten we maar niet hebben!


Welkom Ine op mijn blog, helemaal leuk dat je volger bent geworden. Dank jullie wel voor de superleuke reacties op mijn vorige kaartje en zo leuk, ja ja mijn weekend kan echt niet meer stuk, zag dat die heeft gewonnen bij Time for Magnolia, oké wel met de random number, maar Aniet is er weer helemaal blij mee. En zoals telkens weer zegt Aniet lieve bloggertjes aan de andere kant van het beeldscherm tot de volgende keer maar weer!

18 april 2013

Eh geen bootje gezien helaas!

Sommigen van jullie vroegen hoe mijn eerste werkdag in het nieuwe paleis van justitie was, nou dat zal ik je eventjes vertellen. Maandagochtend ging ik gewoon met een knoop in mijn maag met het bussie naar het werk en daar stond ik dan voor het supergrote gebouw, neem ik de hoofdingang en was meteen al verdwaald want op mijn werkplekkie was ik nog nooit geweest, bleek achteraf dat ik de personeelsingang had moeten nemen, ja weet ik veel. En toen stond ik op de 11e verdieping in mijn nieuwe kamer, poehee dat was wel eventjes wennen hoor, een kamer voor zijn drietjes en dat tweemaal zo klein als onze oude kamer en werkelijk je gelooft het niet we zijn treintje aan het rijden we zitten achter elkaar, echt geen gezicht. En dan het uitzicht ik kijk uit op het ressortsparket dus helaas pindakaas geen bootje te zien op het IJ. Jeetje Aniet je klinkt nu echt als een verwend nestje maar ben ook zo verwend geweest de afgelopen 28 jaar met schitterende uitzichten in diverse panden in de binnenstad. Maar goed we maken er gewoon iets moois van en komt allemaal goed.  Moest gisteren trouwens 14 keer naar beneden om bezoek te halen en weer terug te brengen, van de 11e etage dus naar beneden, ja gelukkig met de lift hoor die ook nog eens heel vriendelijk tegen je praat, de eerste keer schrok ik me werkelijk een hoedje, en is toch niet normaal heb er gewoon spierpijn van, hoefde niet eens trappen te lopen en een marathon was het nou ook niet bepaald, ach ja Anietje is niets gewend, het blijkt wel weer een conditie van niets, ehmmmm moet daar misschien toch maar iets aan gaan doen. Wel een raar gevoel hoor je haalt de mensen op bij de hoofdingang en moet ze dan door een sluis meenemen naar boven, en werkelijk had de hele dag het gevoel dat ik mensen naar hun gevangeniscel ging brengen, je moet wel 5 deuren openmaken met je pasje en dan in zo een smalle sluis, nou ja het voelde in ieder geval heel ongemakkelijk, maar de mensen moesten er wel om lachen zeker toen mijn pasje ook nog eens weigerde op een gegeven moment, daar sta je dan in een klein hokje met een bezoeker, ach ja het schept in ieder geval een band. Ja ja het was een raar dagje maandag, ging 's middags ook nog eens de telefoon was het mijn moeder dat mijn vader weer met de ambulance naar het ziekenhuis was gebracht met dezelfde hartklachten als een paar weken geleden, gelukkig weten ze nu wel wat het is na alle testen die hij de afgelopen weken heeft gehad, het zijn hartritmestoornissen en er is een kans dat hij een pacemaker gaat krijgen. Hij heeft nu medicijnen en vandaag moet hij weer naar het ziekenhuis om te kijken of de medicijnen aanslaan, spannend allemaal weer. Maar voordat het weer een boekwerk wordt nu even naar mijn kaartje, heb weer een lekker fleurig kaartje gemaakt die ik mee wil laten doen met de challenges van Hobbyhome-hobbyartikelen, GeWe en Time for Magnolia. Hij is weer gemaakt met veel plezier, heerlijk je verstand eventjes op nul en ontspannen heen ......... wat blijft het toch een heerlijke hobby ..... en zie hier dan mijn kaartje


Welkom Henriette op mijn blog, wat leuk dat je volger bent geworden, helemaal gezellig weer. Wat hebben jullie weer supergaaf gereageerd op mijn uitreiking van de candy, had in de tijd toen ik nog getrouwd was een blog waar ik allemaal fotostripverhalen maakte op deze manier. Was toen ook helemaal leuk om te doen. En Joke superfijn dat je zo blij bent met je gewonnen candy, nogmaals heel veel knutselplezier ermee. Hij komt vandaag jouw kant op.En zoals telkens weer zegt Aniet lieve bloggertjes aan de andere kant van het beeldscherm tot de volgende keer maar weer!

16 april 2013

Tatadata en wie is de winnaar .....!

Ook al is het dan 2 daagjes later dan gepland hier dan de uitslag van de candy, spannend, wie oh wie heeft er gewonnen, of je moet wel hele goede oogjes hebben als je het allemaal kan lezen maar heb je die nu niet druk dan eventjes op de eerste foto dan vergroot je het en kan je zo doorbladeren naar de uitslag van de candy. Had het iedereen gegund maar er kan er maar eentje de gelukkige zijn en wie dat is ..... ik hou je niet langer in spanning, druk maar op de eerste foto en je weet het snel ............








Joke de Wit jij bent de gelukkige en onderstaande candy wordt snel door de postbode bij jou thuis bezorgd, wil je mij even je adres doormailen, alvast bedankt. Ik hoop dat je er blij mee bent. Iedereen bedankt voor het meedoen en niet getreurd er volgt zeker nog eens een candy, want ik vind dit veels te leuk om te doen, heb er zelf ook heel veel plezier in en zie dat koppie hierboven, mijn kanjertje Nick vindt het helemaal fantastisch om deze belangrijke rol op zich te nemen, hij voelt zich een hele piet, super toch. En zie je het, hij is onlangs geknipt ja ja vraag me niet hoe het kan, maar het is uiteindelijk toch gelukt dankzij iemand die thuis is geweest, het is nu net punkie. Joke heel veel knutselplezier met de spulletjes uit de candy. En zoals altijd weer zegt Aniet lieve bloggertjes aan de andere kant van het beeldscherm tot de volgende keer maar weer!

14 april 2013

Dat was dus niet zo slim van mij!

Hieperdepiep hoera vandaag bestaat mijn blog precies 1 jaar. En zoals je weet is dat ook de reden dat er weer een candy uitgaat bij Aniet. Wauwie wat hebben er veel gereageerd, helemaal leuk, hahaha als ik dat van tevoren had geweten dan had ik het met de random runner gedaan, heb er gewoon een schrijfknobbel van maar dat geeft helemaal niets en iedereen staat inmiddels genoteerd op een lootje en liggen al in de hoge hoed te wachten op het moment dat Nick een lootje zal trekken. En ja daar komt die dat was dus niet zo slim van mij want ik was eventjes vergeten een paar weken geleden dat Nick bij zijn vader is dit weekend, Aniet was weer eens een beetje dom. Had heel graag vandaag de uitslag bekend gemaakt maar helaas pindakaas dat gaat dus niet lukken. Ik wil gewoon dat Nick het lootje trekt want dat is wel zo eerlijk daar mijn mannetje geen letter kan lezen. Aniet houdt jullie dus nog eventjes in spanning en ik zal dinsdag de uitslag bekend gaan maken oké. Gisteravond heb ik weer heerlijk zitten frobelen, de kistjes stonden allemaal weer vrolijk om me heen en het was weer een feestje om een kaartje te maken. Bij Marvelous Magnolia willen ze graag veel roze zien, nou hoe roze wil je het hebben, is dit roze of is dit roze. Heerlijk. Tevens wil ik mijn kaartje mee laten doen aan de challenge van You, Me and Magnolia waar deze keer alles mag en bij Creaine waar ze een magnolia willen zien en verhip die staat er ook op. Dus dat zit wel goed. En eh weet je volgens mij heeft Dani een vriendinnetje, gisteravond stond er opeens een meisje in de tuin en hij kwam 2 flesjes drinken halen voor hun, zo schattig om te zien. Dacht het al te merken de laatste tijd, meneertje was weer flink met zijn parfum in de weer, werkelijk je stikt bijna af en toe als je boven komt zo een walm er daar dan hangt en dan maar weer hoog op de plank neerzetten voordat Nick het te pakken krijgt, want die heeft nog wel eens de neiging om zijn broer na te doen maar die weet echt niet meer van ophouden en spuit dan bijna de hele fles in een keer leeg, nou geloof me dan moet je echt de ramen tegen elkaar openzetten want dan krijg je echt geen lucht meer. Pfff mijn mannetje wordt groot, 14 alweer ...... Dani is verliefd!


En om jullie toch een beetje tegemoet te komen vandaag door mijn niet zo slimme zet, heb ik hier alvast de foto van de candy die al met smacht ligt te wachten om opgestuurd te worden naar degene die door Nick uit de hoge hoed getrokken zal worden. Heb geprobeerd om er een pakket van te maken waar hopelijk wel iedereen iets mee kan, wie oh wie zal het gaan winnen, spannend zowel voor jullie als voor mij! Dinsdag zullen we het weten.


Welkom Ineke en Ingrid op mijn blog, leuk dat jullie volger zijn geworden. Helemaal gezellig weer. Wat heb ik weer genoten van de reacties op mijn voorbeeldkaartje voor de challenge van EHI, helemaal super en het glimlachje was weer duidelijk aanwezig. En zoals telkens weer zegt Aniet lieve bloggertjes aan de andere kant van het beeldscherm tot de volgende keer maar weer!

13 april 2013

Candytime bij Aniet!

Dinsdag 16 april zal ik bekend maken wie de candy heeft gewonnen!

Wat gaat de tijd toch snel, alweer bijna 1 jaar geleden dat ik met kaartjes maken begon en mijn blog startte. Niet te geloven toch, op 14 april 2013 zal mijn blog alweer 1 jaar bestaan. En weet je toen Aniet begon met haar blog had ik eigenlijk geen flauw benul hoe het hier werkte en wat ik kon verwachten. En vanaf het begin was het elke dag weer een feestje, wat geniet ik hier toch van. Wie had dat kunnen denken, heb nu 273 volgers en mijn blog is al bijna 54.000 keer bekeken, nou geloof me Aniet in ieder geval niet. Dat is toch helemaal topperdetop. Wat is het kaartenblogwereldje toch superfijn om daar deel te van mogen uitmaken, je ziet de mooiste kaarten voorbijkomen waarvan je mondje vanzelf open gaat staan, ja geloof me de ene oh wauw na de andere oh wauw gaat hier door huize Meijer als ik mijn dagelijkse blogrondje maak. En dan de reacties die je mag ontvangen als je je kaartje hebt geplaatst, dat is zo genieten iedere keer weer, de een komt misschien voor je verhaaltje en de ander denkt misschien pfff daar heb je Aniet weer met haar boekwerk maar kijkt dan weer naar het kaartje, maar de moeite die er telkens weer wordt genomen om een reactie te plaatsen dat waardeer ik zo ontzettend lieve bloggertjes aan de andere kant van het beeldscherm. Ervaar het als een groot vriendinnenclubje waar lief en leed wordt gedeeld en dat is toch prachtig dat dat kan, het geeft mij in ieder geval een heel rijk gevoel dat ik dit wereldje ontdekt heb en zou het ook zeker niet meer kwijt willen. Het heerlijke wereldje waarin een lach en een traan samengaan en het volop genieten is van al het moois wat je voorbij ziet komen, dat maakt het zo mooi allemaal. En daarom om jullie te bedanken voor al het moois wat ik hier mag beleven iedere dag weer is het weer CANDYTIME bij Aniet, wat het is dat vertel ik nog lekker niet maar geloof me het zal weer een rijkelijk gevuld doosje zijn met van alles en nog wat erin wat gegarandeerd staat voor heerlijk knutselplezier.


En wat moet je doen om een kansje te wagen op de candy bij Aniet, nou niet zoveel eigenlijk, maar het volgende dus:
  • Wordt volger van mijn blog, tenminste als je dat nog niet bent natuurlijk
  • Zet de foto van de candy in je sidebar met een link naar mijn blog
  • Plaats een reactie als je een kansje wil wagen onder dit bericht zodat ik weet wie er mee wil doen
De candy zal lopen tot en met 13 april en op 14 april zal ik Nick weer een lootje laten trekken met een van jullie namen erop, ik vind het weer helemaal leuk om dit te kunnen en mogen doen en ik hoop dat jullie lieve bloggertjes aan de andere kant van het beeldscherm dat ook zullen vinden!

12 april 2013

Dag, dag bloemetjesmarkt, ik zal je missen!

Is toch eigenlijk niet normaal hoe emotioneel je kan worden van het feit dat je het gebouw van je werk uitloopt en je weet hier kom ik nooit meer terug. Nou Aniet had het te pakken hoor woensdagavond toen ik naar huis ging, liep de route naar de tram en maar malen, malen, malen in mijn koppie oh jeetje dit is de laatste keer, slaat natuurlijk nergens op alsof ik nooit meer in de binnenstad van Amsterdam zal komen, maar denk nu al met weemoed terug naar het oh zo fijne werkplekkie in de stad. Het enige fijne wat ik me nu kan bedenken is dat ik vandaag een extra dagje vrij ben. Maandag is het dan een feit en zal Aniet een kamer op de 11e verdieping gaan betrekken van een gloednieuw paleis van justitie op het IJ. Zelfs dinsdagavond in Hart van Nederland werd er aandacht geschonken aan de verhuizing van het hof en OM naar het nieuwe pand. Heb je het gezien ..... was kort maar werd wel heel leuk gebracht en de president waar ik voor werk was ook nog aan het woord in zijn kamer. Ja ja na 28 jaar komt er dan nu echt een eind aan het oh zo vertrouwde plekje in de binnenstad voor Aniet. Heb in alle panden gewerkt en de laatste jaren werkte ik in Muntstaete wat pal aan de bloemetjesmarkt ligt. Wat zal ik die gezelligheid gaan missen. Superspannend om in zo'n hypermodern gebouw, ben namelijk altijd oude gebouwen gewend geweest, te gaan werken maar alles went zullen we maar zeggen, ben heel benieuwd maandag. Zal eerst wel een gevalletje op zoek naar je werkplekje worden! Ach ja wat ben ik ook een emotionele muts ...... Maar nu naar mijn kaartje van vandaag, alweer mijn tweede kaartje als designmember voor de challenge van Een Hoop Inspiractie Challenge Blog, ik zit in team 2 en wij maken de herinneringskaartjes halverwege de challenge. Deze keer is het naar aanleiding van een sketch en ik zal zeggen heb je zin en tijd doe gewoon gezellig mee met de challenge, je hebt nog de tijd tot vrijdag 19 april 2013. Oh ja voor ik het vergeet, ben gisteravond aan de hartige pannenkoek gegaan hoor naar aanleiding van jullie tips, het werd een pannenkoek met spek, ui en tomaat en vond ik het lekker ehhhh nou nee, Aniet is gewoon niet voor het zoete met het harigtige heb ik nu wel ontdekt, vlees met fruit daar gruwel ik ook van. Heb het in ieder geval geprobeerd maar Aniet gaat voortaan wel op donderdags gewoon aan een broodje, de jongens blij met de pannenkoeken en mams blij met haar broodje met lekker beleg. Hier regent het nu pijpestelen en hoop maar dat de weermannetjes- en vrouwtjes gelijk hebben en dat we zondag heerlijk van het zonnetje kunnen gaan genieten, we zullen het zien.


En dit is de sketch


Welkom, Catherine, Annet, Hennie en Karin op mijn blog, wat leuk dat jullie volger zijn geworden, gezellig. Wat een superleuke reacties heb ik toch weer gekregen op mijn pastelkaartje, wat heb ik er weer van genoten, het bekende glimlachje was weer goed aanwezig, bedankt weer allemaal. Wil mijn kaartje trouwens mee laten doen aan de challenges van de Ribbon Girl, Sister Act Card, Stamp with Fun en Fab 'n' Funky. En zoals telkens weer zegt Aniet lieve bloggertjes aan de andere kant van het beeldscherm tot de volgende keer maar weer!

9 april 2013

Hier word ik nu blij van!

Soms zie je een challenge en dat kan je dan zo blij maken, zoals deze maand de challenge bij Krea2Day, maak een kaart of creatie in pasteltinten, nou blijer kan je me niet krijgen hoor, wat hou ik er toch van. Hoe zachter de kleurtjes hoe beter, stap ook weleens uit mijn comfortzone want anders wordt het ook maar zo afgezaagd maar als je diep in mijn hartje kon kijken nou dan wist ik het wel. Heerlijk. Goh zondag had ik ook weer wat hoor trouwens, zit ik achter mijn laptoppie, Nick achter de computer zijn favoriete filmpjes te kijken, krijg ik een sms-je, loop werkelijk 5 seconden weg van mijn stoel, draai ik me om zit Nick achter de laptop. Nou is dat nog niet zo een ramp maar ik kijk op mijn scherm en wat zag ik allemaal arabische tekens (tenminste ik kon het niet lezen eh dit dus ግላዊነት), als de wiedewa proberen om het weer goed te krijgen nou wat ik ook deed, het bleef heel leuk in het arabisch (achteraf bleek het een andere taal te zijn maar dat wist ik toen nog niet) staan. Ga maar eens bedenken waar iets staat als het in die onbegrijpelijke tekens is, nou geloof me dat lukt je echt niet. Mijn hart ging echt met 200 slagen per minuut te keer, dacht oh jeetje dit komt nooit meer goed. Ben toen Erica een mailtje gaan sturen of zij misschien wist hoe ik het voor elkaar moest krijgen om het weer in het nederlands te krijgen, de lieve schat heeft eerst ook van alles geprobeerd maar noppes, het was echt helaas pindakaas. Toen is ze op afstand met me mee gaan kijken, wist niet eens dat dat privé kon, wel geinig hoor zie je opeens van alles bewegen op je computer en je hoeft zelf je handjes niet eens te gebruiken, en na een tijdje had ze de oplossing gevonden, ik kon haar wel zoenen, het is dat ze in Zeeland woont en dat dat niet kon maar jeetjemeneetje wat was ik blij. Heb trouwens goed meegekeken wat ze allemaal deed met de cursor en heb hem gevolgd hoor, het zal me de volgende keer echt niet meer gebeuren, weet nu precies waar ik op moet drukken. Niet te geloven toch wat Nick in 5 seconden voor elkaar heeft gekregen, heeft Erica een hele tijd gekost om het weer op te lossen maar ja hij wist natuurlijk helemaal niet meer wat hij gedaan had en kon mij niet zeggen waar hij op gedrukt had (of zou hij maar wijs zijn mond dichtgehouden hebben het schurkje). Erica je bent een superkanjer en nogmaals heel veel dank, mijn hartslag is gelukkig weer naar het normale gedaald dankzij jou, helemaal top. Maar to the point wil mijn kaartje ook mee laten doen met de challenges van Duymelot en Kleurenfestijn. En zie hier mijn kaartje in voor mij oh zo geliefde kleurtjes, het was weer een feestje om hem te maken


Welkom Herma, Sonia, Lilu en De Wantjes (Marijke) op mijn blog, wat superleuk dat jullie volger zijn geworden, helemaal gezellig weer. Ook al zullen Sonia en Lilu totaal niet weten wat hier allemaal staat want ze komen van over de grens. Bedankt weer lieve bloggertjes voor de superleuke reacties op mijn vorige kaartje, ik heb er weer van genoten en het glimlachje zat er weer van oor tot oor. Super. En zoals telkens weer zegt Aniet lieve bloggertjes aan de andere kant van het beeldscherm tot de volgende keer!

7 april 2013

Oeps Aniet is vreemd gegaan!

Zo grappig maar oh oh oh ook zo vreemd sinds vrijdagavond zegt Nick mama tegen mij in plaats van mafa, na jarenlang mafa genoemd te zijn ben ik opeens voor hem mama. En jeetjemeneetje wat is dat wennen zeg. Maar klinkt toch ook wel weer heel schattig hoe hij het zegt. Ach ja mijn mannetje zit vol verrassingen. En hij heeft donderdag trouwens weer gesmuld hoor van de pannenkoeken, wat zat hij weer te genieten. Bedankt trouwens voor de tips ik ga aankomende donderdag eens een hartige pannenkoek voor mijzelf maken, zag wel hele lekkere variaties voorbij komen, ben benieuwd. Gisteravond weer heerlijk een kaartje zitten maken, de kistjes stonden weer allemaal in de woonkamer en Aniet kon aan de gang. En ja hoor het is weer eens een roze/blauwe variant geworden, goh hoe verrassend is dat ...... hebben jullie ook zo genoten van het zonnetje gisteren en trouwens nu schijnt hij ook weer, wat geeft dat toch een happy gevoel hé, heb meteen gisteren twee hangers met plantjes gekocht en die hangen heerlijk vrolijk voor het huis te bengelen, staat weer gezellig hoor. Moet trouwens wat bekennen ik eh oeps ben vreemd gegaan. Zit ik een paar weken nog te vertellen dat ik helemaal weg ben van het dansprogramma Everbody Can Dance now en dat ik dan swingend op de bank zit, eh dat zit ik dus nu al 2 vrijdagen niet meer. En waarom dan wel niet nou omdat ik ben overgestapt naar het programma Bloed, Zweet en Tranen, wat een feest is dat, ja ja Aniet houdt van het smartlappenlied, en je moet me zien zitten joh ik zing uit volle borst mee want oh oh wat doe ik dat toch graag. Is maar goed dat er dan niemand naast me zit want de naam mag ik dan wel hebben maar zingen is nou niet bepaald mijn sterkste kant, zo vals als het maar kan maar wat is het toch ontspannend om te doen, dat noem ik eventjes helemaal bijtanken. Wat een heerlijk programma, op Facebook riep er al iemand dat die mij gaat opgeven voor volgend jaar, dank je wel Henk, maar ach dan heb ik nog een jaartje om te oefenen dat scheelt ...... nee hoor laat ik dat maar niet doen, zal misschien de lachers wel op mijn hand krijgen met mijn kattegejank maar zal absoluut geen volle zalen trekken, zie de koppies van de jury al vertrekken ...... nee laat mij maar lekker thuis op de bank meezingen en oh ja ieder jaar bij de Toppers, daarvoor maak ik een uitzondering, heerlijk eventjes helemaal uit je bol .... Wil mijn kaartje trouwens mee laten doen met de challenges van Kaartjes Inspiratie Challenge Blog, Miekelotte is challenging you en Marvelous Magnolia. En zie dit is dan mijn kaartje geworden waar ik gisteravond weer met veel plezier en lol aan heb gewerkt, geloof me het was weer erg gezellie in huize Meijer


Welkom Gaby en Glenda op mijn blog, wat leuk weer dat jullie volger zijn geworden, gezellig. Bedankt weer lieve bloggertjes voor de superleuke reacties op mijn smekende wijfie, heb er weer op en top van genoten en het glimlachje zat er weer hoor, heerlijk. En zoals telkens weer zegt Aniet lieve bloggertjes aan de andere kant van het beeldscherm tot de volgende keer!

4 april 2013

Please!

Bij de Creatieve Zebra willen ze deze week iets grappigs zien, of zij dit onder iets grappigs verstaan dat weet ik niet, maar ik vind het helemaal te leuk. Zag de digi en wist meteen die is voor Aniet en zal ik je vertellen waarom nou hierom dus. Nick kan bijna niet praten maar ja ja mijn mannetje spreekt wel 2 woordjes over de grens en als de beste en dat zijn de woorden YES en PLEASE en vooral dat laatste woord weet die elke dag wel te gebruiken. Zodra hij het busje uitstapt is het eerste wat hij doet mij smekend aankijken en met zijn handjes in elkaar gevouwen roepen "please mafa pannenkoek" en dat dan met twee lieve puppy-oogjes. Echt precies zoals het wijfie op mijn kaart, begrijp je dus dat ik meteen dacht die is voor mij. Ach ja Nick en pannenkoeken en niet te vergeten poffertjes, je kan hem eronder begraven, hij eet het het liefst iedere dag. En vandaag heeft hij weer zijn lievelingsdag want je raadt het al op donderdag is het pannekoekendag in huize Meijer, dus dat wordt weer smullen voor mijn mannetje vanavond. Volgens mij droomt hij er 's nachts nog van borden vol met pannenkoeken en stroop, vandaar dus ook mijn tekst Dromen komen uit ....... want ja dat is toch voor hem bijna iedere donderdag zo. En dan moet je weten dat ik er helemaal niet van hou, geef mij maar lekker een hartige hap, die zoete bende brrrrr ....Ben gisteren trouwens toch weer gaan werken en het ging gelukkig wel, was wel ontzettend druk maar we hebben het weer gered. Het hoesten wordt al wat minder en daar ben ik al helemaal blij mee, want jeetje mina wat is dat toch vermoeiend. Zo spannend nog een weekje in het gebouw waar ik nu zit en dan gaan we over naar de nieuwbouw op het IJ. Dat wordt dus volgende week dozen inpakken, kasten leeghalen en vrijdagmiddag 12.00 uur wordt alles overgebracht, goh wat zal dat wennen zijn zeg na 28 jaar in de binnenstad te hebben gewerkt, maar goed alles went. Maar diep in mijn hartje zit ik er toch wel tegenop ...... probeer er maar niet teveel aan te denken want men lijdt het meest onder het lijden wat men vreest ........ ja ja dat zijn nog eens wijze woorden hé van Aniet. Maar wijk weer eens af, zie hier dan mijn "grappige" kaart


Welkom Claudia, Anneke en Ina op mijn blog, helemaal leuk dat jullie volger zijn geworden, gezellig. Wat heb ik weer genoten met het bekende glimlachje op mijn gezicht van de reacties op mijn vorige kaartje, dank jullie wel weer toppertjes. En zoals telkens weer zegt Aniet lieve bloggertjes aan de andere kant van het beeldscherm tot de volgende keer!

2 april 2013

Mini en Maxi!

Werk gelukkig nooit op dinsdags, op een enkele keer na dan, dus kon vandaag ook nog eventjes bijtanken. Morgen denk toch maar weer proberen om naar het werk te gaan, gaat het niet dan is het helaas pindakaas en zit Aniet zo weer in het bussie naar huis, we zullen het wel zien. Vandaag in ieder geval weer het allerbeste medicijn genomen wat er is, want er is niets ontspannender dan eventjes je verstand op nul en een kaartje maken, nou ja mag niet liegen heb ook wel wat paracetamolletjes en hoestpilletjes op. Ging trouwens vanmorgen eventjes boodschappen doen, hahaha leek wel een oud wijfie, nou ja dat ben ik natuurlijk ook want een jonge blom kan je me toch echt niet meer noemen, echt niet normaal joh was er gewoon moe van, liep nog net niet te hijgen, alhoewel ..... maar het ijskastje en de kastjes zijn weer gevuld dus we kunnen weer eventjes voort, want die mannetjes van mij die kunnen er wat van hoor, nou ja vooral Dani dan, waar die het allemaal laat niet normaal meer, echt een puber, hij wordt geen gram dikker maar je ziet hem met de dag groter worden, ja ja hij is zijn mams al gepasseerd, ook al is dat niet zo gek want Aniet is niet zo groot. En dan die baard in zijn keel, zo grappig, nou ja ook wel weer vreemd want opeens is die dan zo volwassen, ach ja het wordt al een hele vent die kanjer van me. Heb gewoon een Mini en Maxi in huis, Nick is inmiddels 1.28 (ja ja meneertje is ook 4 cm gegroeid) en Dani is inmiddels 1.72. En Aniet die bengelt er tussen in met haar 1.65. Maar waar gaat het weer over ik dwaal weer eens lekker af. Wil mijn kaartje trouwens mee laten doen met de challenges van You, Me and MagnoliaAnMaCreatief en Marvelous Magnolia. Heb het papier van Maja Design weer eens gebruikt, wat kan je daar toch helemaal verliefd op zijn, zo mooi welke serie je ook neemt. Volgens mij zag ik trouwens laatst dat er weer een nieuwe serie uit gaat komen, tenminste had dat ergens gezien, weet alleen niet meer waar bedenk ik me nu, helemaal super want daar straf je Aniet totaal niet mee. Alsof ik nog niet genoeg papier heb in mijn papierkist maar voor Maja maak ik een uitzondering, want dat geeft echt een hebben, hebben, hebben gevoel. En oh ja, jeetje vergeet ik het bijna nog te vertellen zeg, jippie eindelijk het juiste aquarelpapier gevonden hoor wat mijn printertje waarschijnlijk helemaal lekker vindt, want hij pakt het papier van Canson Montval moeiteloos, het klonk als muziek in mijn oortjes toen ik het er doorheen hoorde gaan, ben er helemaal blij mee. Dat probleem ook weer opgelost gelukkig, weer een kopzorg minder. En heel belangrijk het kleurt nog fijn ook, dus wat wil een mens nog meer ..... heb trouwens mijn wijfie hieronder weer eens voor de verandering ingekleurd met mijn markertjes.


Welkom Ellen en Renate op mijn blog, helemaal leuk dat jullie volger zijn geworden. En weet je wat ook een fijn medicijn is, dat zal ik jullie eens vertellen, jullie berichtjes namelijk, wat heb ik er weer van genoten, ze zijn allemaal weer gelezen met het bekende glimlachje van oor tot oor, dank jullie wel weer toppertjes. En zoals telkens weer zegt Aniet lieve bloggertjes aan de andere kant van het beeldscherm tot de volgende keer!

1 april 2013

Dit zegt me zoveel, super!

Oh jeetje wat een supergave reacties op mijn vorige bericht, dat doet mij 10000 x meer dan 1 botte kwetsende reactie. Wat zijn jullie toch toppertjes. Tuurlijk kan wel heel stoer zeggen ach het doet me niets als iemand zo een bericht achterlaat, maar diep in mijn hart heeft het me toch echt wel wat gedaan, gevoelig typje hé, en dan vooral omdat diegene mij niet eens kent, maar goed laten we vanaf nu maar ophouden over die ene Ingrid want ze is het absoluut niet waard om zo lang over haar door te blijven bloggen. Maar wat ik wel heel erg vind is dat ze ook nog de brutaliteit had om ook nog even iemand van mijn bloggertjes af te zeiken daar diegene een reactie had geplaatst, de brutaliteit, dan heb je toch totaal geen normen en waarden maar goed we zijn niet allemaal hetzelfde. Ben trouwens ook helemaal geen volger kwijt dus ook die Ingrid niet en eh wie weet is/was ze wel helemaal geen volger bij me maar gewoon iemand die graag reacties uitlokt in het blogkaartenwereldje, wie zal het zeggen, nou ja ik hou er nu echt over op ...... want krijg ik anders van mijn printer geen puntkoppie dan zal ik het hier wel van krijgen. En dat willen we toch niet, tenminste Aniet niet want dat staat zo stom. Einde hoofdstuk Ingrid. Voel me gelukkig iedere dag weer een stapje vooruit gaan, en ook al ben ik er nog niet Aniet heeft gisteravond toch nog eventjes kans gezien om een kaartje te maken, zag bij De Nederlandse Kaarten Uitdagingen een leuke sketch gemaakt door Elise en ben daar mee aan de slag gegaan, oh ja met als optie lente en als ik aan lente denk dan zie ik vrolijke kleurtjes voor me. Papier gebruikt uit het mooie blokje die ik van mijn kanjertjes heb gekregen met valentijnsdag en het was weer gaan met die banaan. Weer heerlijk gekleurd met mijn zo geliefde waterpenseeltje met af en toe een stopmomentje als er weer zo een heerlijke hoestbui aankwam, mijn hemel alsof je erin blijft hangen, het komt werkelijk vanuit je tenen, nou ja zo voelt het dan ...... en daarna weer rustig verder gaan tot de volgende hoestaanval. Ben normaal gesproken nooit zo van de felle kleurtjes maar als je aan lente denkt dan kom je er toch bijna toch niet onderuit, wat zal het vandaag weer lekker druk zijn in de tuincentra, iedereen aan de plantjes, heerlijk al die fleurige tuintjes, en als ik nu naar buiten kijk dan word ik spontaan vrolijk wat een heerlijkheid toch dat zonnetje, oh eventjes wachten hoor Nick komt me een knuffeltje geven want die staat nu met zijn armpjes om me heen de schat, hier ben ik weer, nu de temperatuur nog wat omhoog en jippie we kunnen weer heerlijk buiten gaan zitten, hoe fijn zal dat zijn ...


Welkom Sjakkie, Linda en Monique op mijn blog, leuk dat julie volger zijn geworden, ik vind het weer helemaal gezellig. En nogmaals bedankt voor de supergave reacties op mijn vorige bericht, ze zijn weer gelezen met de welbekende glimlachje op mijn gezicht, helemaal topperdetop van jullie. En zoals telkens weer zegt Aniet lieve bloggertjes aan de andere kant van het beeldscherm tot de volgende keer!