30 maart 2013

Eh ja dat kan natuurlijk ook nog!

En hoe is het hier, nou het houdt nog niet helemaal over maar paracetamolletjes, veel slapen en hoesttabletjes houden me vandaag in ieder geval weer op de been. Ik weet in ieder geval dat ik ribben heb want oh oh oh wat doen die zeer zeg, alsof er een bulldozer over me heen gereden is. Gaat wel weer over allemaal, gelukkig is Nick tot morgen bij zijn vader dus kan ik eventjes rustig aandoen. Dit kaartje had ik van de week al gemaakt en ja ja je ziet het goed toch weer een paaskaartje, ik vind dit stempeltje ook zo superlief met haar balletschoentjes aan en zag dat er nog een challenge liep bij Duymelot waar ze een paaskaartje willen zien, dus kan ze daar mooi aan meedoen. Ik wil trouwens toch eventjes kwijt dat ik het heel lief vind van de bloggertjes die het voor me hebben opgenomen wat betreft de niet zo leuke reactie die ik kreeg onder mijn berichtje van gisteren van ene Ingrid, tof van jullie maar weet je hoe gevoelig ik ook ben, weet ik dat dit  natuurlijk ook kan in dit blogkaartenwereldje, het kan niet altijd even leuk zijn, en als diegene altijd een teiltje nodig heeft bij mij terwijl ze me niet eens persoonlijk kent hoop ik dat het haar letterlijk en figuurlijk heeft opgelucht door die reactie te plaatsen en dat ze werkelijk een teiltje bij de hand had om mij uit te kotsen want anders geeft dat zo een rotzooi. Er is helemaal niets mis mee dat iemand zijn eigen mening heeft, integendeel zelfs, maar word je al misselijk bij de gedachte om hier langs te komen, kom dan gewoon niet denk ik dan, er is toch niemand die zegt je moet bij Aniet langs. Heb er wel over nagedacht of ik dit wel moest schrijven en of het wel verstandig is, maar heb mijn gevoel maar gevolgd en wou het toch eventjes gezegd hebben. Zo en dat lucht mij ook weer op ......


Bedankt weer voor de superleuke reacties op mijn eerste bijdrage als designmember voor de blog van Een Hoop Inspiratie en ze zijn weer met het bekende glimlachje gelezen, behalve die ene dan ;-). Ik heb er weer van genoten, supertof van jullie. Wens jullie allemaal hele fijne paasdagen toe en zoals telkens weer zegt Aniet lieve bloggertjes aan de andere kant van het beeldscherm tot de volgende keer!

29 maart 2013

En daar is die dan, de allereerste!

Zoals sommigen van jullie al weten ben ik een aantal weken geleden gevraagd of ik zin had om in het designteam van Een Hoop Inspiratie Challenge Blog te komen, en natuurlijk heeft Aniet daar ja op gezegd, is toch helemaal leuk, wie had het ooit gedacht Aniet in een designteam, nou ik dus niet maar vandaag is het een feit. Ik zit in team 2 en wij maken voor iedere challenge een voorbeeldkaartje die in de tweede week van de challenge op het blog zal verschijnen. Deze keer is een foto met narcissen de inspiratiebron en zie eens op mijn kaartje kan toch niet missen hé, een en al narcis, de narcissen zijn dan wel ietwat te hard gegroeid maar dat mag de pret niet drukken toch, je ziet gelukkig nog wel mijn lieve wijfie staan die het ook wel ziet zitten om een bosje narcissen thuis in een vaasje te zetten en geef er eens ongelijk, een beetje gezelligheid in huis moet je toch zelf maken. Kijk maar eens op het blog van EHI wat mijn medeteammaatjes hebben gemaakt en doe gezellig mee, lijkt me helemaal leuk. Jullie hebben nog een week de tijd, de challenge loopt tot 5 april 2013 om 9.00 uur.


en zie dit is dan de foto die je inspiratie zal moeten geven


Voor Aniet haar doen houdt ze het eventjes kort vandaag want ben sinds gistermiddag helemaal niet lekker, ben bang dat de griep toch nu ook Aniet in haar macht heeft, koorts, hoesten, oorpijn, hoofdpijn .... nou ja de verschijnselen zal je wel herkennen, lag gisteren ook al om acht uur op mijn bedje, goh wat zat ik te rillen .... en wat doet Aniet vanmorgen gaat toch weer naar haar werk toe, zat in de bus en dacht toen meteen al waar ben ik vredesnaam mee bezig, maar is Aniet haar verwoordelijkheidsgevoel hé, er is bijna nooit een hond op het werk vrijdags en de telefoon moet toch ook bemand zijn maar denk toch maar dat ik zo naar huis toe ga ....... heb me wel eens fijner gevoeld. Dus als ik vandaag niet langskom dan weet je dat ik je in ieder geval niet vergeten ben. Mocht ik vanavond weer wat lekkerder in mijn velletje zitten dan zal Aniet natuurlijk haar dagelijkse blogrondje maken.
Welkom Karin, Ria, Cindy en iemand met een hele moeilijke naam Banehthne op mijn blog, leuk dat jullie volger zijn geworden, gezellig weer. En zoals telkens weer zegt Aniet lieve bloggertjes aan de andere kant van het beeldscherm tot de volgende keer!

27 maart 2013

Nou hij staat inmiddels op zolder hoor!

En ja hoor alweer een maand voorbij en de laatste woensdag van de maand en dat betekent het is weer kleurenkaartenteamdag. GerJanne had deze keer de kleurtjes uitgekozen, donkerblauw en zeegroen, nou dat heb ik geweten ook, je had vanmiddag mijn huisje moeten zien, oh la la wat een puinhoop werkelijk alle kisten stonden in de woonkamer en maar zoeken, zoeken en nog eens zoeken, nou uiteindelijk heb ik iets gevonden wat er op leek. Maar weer eens een vintagekaartje gemaakt, dat was alweer een tijdje geleden en had er gewoon zin in, dat heb je soms weleens hé dat je opeens denkt oh ja laat ik weer eens wat nostalgisch maken, moest er gewoon weer eventjes inkomen joh. Niet dat ik zo een ster ben in vintagekaartjes maar vind het wel altijd leuk om te doen, hou van dat sfeertje, heerlijk. Wel weer jammer dat de kleuren anders overkomen op de foto want geloof me in het echie is het echt de door GerJanne uitgekozen kleurtjes hoor. Willen jullie ook zien wat de andere deelnemers aan het kleurenkaartteam hebben gemaakt, kijk dan maar even bij Martina, of kijk in mijn sidebar, zo geinig allemaal kaartjes in dezelfde kleurencombinatie te zien. En sorry dat ik weer over mijn printer begin, nou je mag het gerust weten het is nu echt gedaan met hem, heb hem nog toegesproken maar helaas noppes mijn papier ging er nog steeds niet doorheen. Maar weet nu wat het is hoor, hij wil gewoon niet dat ik mijn zo geliefde waterpenseeltje gebruik, hij is antiwater en accepteert gewoon geen aquarelpapier, hij is letterlijk in de tegenaanval gegaan want wat denk je had ik de printer even uit mijn computerkast gehaald en schrok me een hoedje, ligt er een hele plas water onder de printer, ik met mijn vingers in de papierlade oh jeetje ook nat, is toch niet normaal, vraag me ook niet hoe het kan maar weet nu zeker dat het nooit mijn vriendje zal worden die rotprinter ..... echt een dwarsligger en voordat ik er echt een puntkoppie van krijg heb ik hem boven op zolder maar eventjes in een hoekje gezet want ik wil hem voorlopig niet meer zien. Is die nou helemaal gek geworden ..... en nee ik heb niet uit frustratie een glas water boven hem leeggegooid, nee echt niet .... Maar het ergste komt nog, ik dus toch maar eventjes naar de computerwinkel kijken of ze daar een andere Epson-printer hadden voor een leuk prijsje, had al van een paar bloggertjes de Epson XP-405 horen voorbij komen en dat die met gemak 300 grams papier van Terschelling er doorheen trekt en alles daar tussen in en waterbestendige inkt heeft, en ja hoor daar stond hij dan dus toch maar gekocht, nou ik kan wel janken wat ik ook doe hij denkt weer ja Aniet je bekijkt het maar, bij iedereen schijnt het te lukken behalve bij Aniet, laat het nu echt maar een paar dagen rusten want ben bang dat er anders echt een glas water overheen gaat ...... grrr


Wil mijn kaartje trouwens laten meedoen aan de bingo bij de Creatieve Zebra en heb het rijtje lint, bloemen en geen stempel, en eigenlijk ook het rijtje blauw, stans, bloemen gebruikt. Welkom Angelique en Moni op mijn blog, leuk dat jullie volger zijn geworden, gezellig weer. Bedankt voor de gave reacties op mijn blauwe kaartje, ze zijn weer met het bekende glimlachje gelezen, heerlijk. En zoals telkens weer zegt Aniet lieve bloggertjes aan de andere kant van het beeldscherm tot de volgende keer! Kom vanavond weer mijn dagelijkse blogrondje maken want Aniet is vandaag weer centjes aan het verdienen.

24 maart 2013

Een open jas-mensje!

Wat is het toch koud buiten hé, is toch niet normaal voor de tijd van het jaar maar goed helaas hebben we het niet voor het zeggen en ondergaan we het maar of we het nu willen of niet. Wel lachen eigenlijk zie de laatste tijd mensen naar me kijken alsof ik een gaatje in mijn kop heb, en ik maar denken wat kijken ze toch raar naar me, maar ben eruit hoor waarom, gelukkig geen snottebel die uit mijn neusje hangt, rare vlekken op mijn gezicht of haren die rechtop staan maar nee Aniet loopt altijd met haar jas open al is het -20 graden, heb werkelijk nooit mijn jas dicht, geen handschoentjes aan en ook geen mutsie op mijn kop. Als kind eigenlijk al niet, en eerlijk gezegd heb ik het ook nooit koud op mijn bovenlijf, ja oké mijn voetjes en handjes dat is een ander verhaal maar net zoals Aniet een blotevoetenmensje is, ben ik ook een open jas-mensje, ach ja het is maar wat je gewend bent denk ik dan, als ik mijn jas dichtdoe krijg ik het zowaar gewoon benauwd, ach ja we houden het er maar op dat Aniet een mensje is met een gebruiksaanwijzing. En nu iedereen blauw van de kou ziet als ze buiten zijn, heb je gisteren bij het Jeugdjournaal trouwens die arme kindertjes gezien die wel moesten voetballlen, zo zielig is bijna kindermishandeling, de traantjes liepen over hun wangetjes en ze stonden werkelijk te rillen als een rietje, heeft Aniet ook haar kaartje maar blauw gemaakt, wel zo toepasselijk niet. Alleen is het dan geen winters kaartje maar een verjaardagskaartje geworden, want bij de Dutch Magnolia Chickies willen ze feest zien nou of mijn kaartje echt feest is dat weet ik niet maar een verjaardag is toch ook een groot feest niet, dus zie wel of die door de commissie komt. Zag ook nog een leuke bingo voorbij komen bij Scrap Kaart Challenge en waarempel ik had daar zomaar 2 x bingo, had het rijtje kant, blauw, stempel en lint, blauw, bloemen goed, heb toen maar weer hard bingo geroepen en gelukkig hoefde ik geen liedje te zingen voor een valse bingo. Oh ja nog even kort terug naar mijn geworstel met mijn printer en aquarelpapier, hou het er nu echt maar op dat hij echt niet spoort mijn printer en vriendjes zijn we nog niet echt gevonden. Bedankt voor jullie tips maar had het papier al 3 dagen laten drogen dus dat was niet de gouden tip van de eeuw. Maar Jolanda gaat door naar de volgende ronde, nou ja eigenlijk haar man dan, die had namelijk de opmerking gemaakt dat er een verschil zit in printen en scannen/kopieren, en het klopt hoor echt waar, als ik het kopieer helemaal niets aan het handje en kan Aniet zo met de waterpenseel aan de gang, en als ik het print een groot drama dan kan ik het laten drogen wat ik wil, mijn fohntje er overheen laten gaan, maar helaas pindakaas dan loopt vooral haar gezichtje helemaal door. Ga er nu niet meer over nadenken want zal er nog een puntkoppie van krijgen en dat moeten we maar niet hebben want dan gaan de mensen nog raarder naar me kijken ;-)


Wat leuk dat er al zoveel lieve bloggertjes een kansje willen wagen op mijn candy, en wat een superlieve reacties heb ik toch weer gekregen, het glimlachje was weer ruimschoots aanwezig, hij zat er weer hoor van oor tot oor. Jullie zijn toppertjes. En zoals telkens weer zegt Aniet lieve bloggertjes aan de andere kant van het beeldscherm tot de volgende keer!

21 maart 2013

Nou schiet mij maar lek!

Nou het bestelde aquarelpapier werd keurig door de meneer van TNT dinsdag gebracht, dus Aniet helemaal in haar nopjes. En toen Nick op bed lag, wat denk je, meteen uitproberen natuurlijk of dit wel door mijn printer zou gaan, kon bijna niet wachten. En wat was het geluid fijn om te horen die de printer maakte, het liep er werkelijk als een zonnetje doorheen. Maar des te groter was de teleurstelling vanmiddag toen ik vol smacht begon te kleuren met mijn waterpenseeltje, hoe kan dat nou schoot er door mijn koppie, is opeens mijn inkt niet meer waterbestending, nou schiet mij maar lek. Voorheen kon ik meteen als een tierelier gaan kleuren en niets aan het handje en nu gaat mijn papier er als een zonnetje doorheen en ik begin bij haar gezichtje en zag zo haar oogjes flets worden ....... dus toch, mijn printer spoort echt niet ...... nu weet ik het zeker, ga hem vanavond maar eens flink toespreken, is die nou helemaal gek geworden om mij zo in de maling te nemen. Maar Aniet geeft niet op blijf net zolang doorgaan totdat het allemaal werkt zoals het hoort. En eh ja ik geef het toe het was vandaag niet de ene oh ja dat doe ik zo, oh nee toch maar zo maar meer grrrrr dat kan toch niet, hoe is dit nou mogelijk, iets minder gezellig dus maar de kleurtjes van het papier maakte weer veel goed. Zo vertel ik eergisteren nog ik maak nooit paaskaartjes en ja hoor de tweede is een feit, ja toch die stempels hé, dit wijfie in het ei kan je toch niet ongebruikt laten liggen, ik vind haar toch een partij lief. Heb deze keer de sketch van de Creatieve Zebra gebruikt, dus daar mag mijn kaartje aan meedoen. Wil haar ook laten meedoen bij de challenges van MiekelotteHobbyvision en als laatste Stamp and Create with Magnolia, dus wijfie doe maar je best ook al staan je oogjes wat flets, je hebt zo je best gedaan om uit het ei te komen. Hebben jullie trouwens gisteren ook gekeken naar Hotter than my daugther, dat was toch om te gieren, dat tweede wijfie wat heb ik genoten van haar zeg, heerlijk die platte humor, ja ik hou ervan als mensen zo een heerlijke zelfspot hebben, en ik zei nog zo niets meer aan doen, maar oké wat hadden ze een plaatje van haar gemaakt, betwijfel alleen of ze over een paar weken niet weer op haar brommertje stapt op zoek naar strakke jurkjes, wat zeg ik binnen een dag. Maar goed Aniet wijkt weer eens af, zie hier mijn kaartje voor vandaag


Welkom Ida op mijn blog, leuk dat je volger bij me bent geworden, gezellig. Met mijn nekhernia gaat het helaas nog niet veel beter, maar wist dat de vrouw van de president er ook last van heeft, dus hem gisteren eventjes gevraagd of het bij haar ook af en toe weer de kop opsteekt, en ja was het antwoord, bij haar in tijden van drukte, stress en verkeerde houding, nou dat zegt me eigenlijk wel genoeg ...... het is giga druk op mijn werk ook omdat we tussendoor verhuisdozen aan het inpakken zijn, dus dat komt er nog eventjes bij, maar nog 3 weekjes en dan zitten we in het nieuwe pand dus ga er maar vanuit dat het dan weet beter zal gaan. Wat een leuke reacties heb ik weer gekregen op mijn paaskaartje van eergisteren, heb er weer van genoten hoor, het glimlachje was weer ruimschoots aanwezig. Super van jullie. En zoals telkens weer zegt Aniet lieve bloggertjes aan de andere kant van het beeldscherm tot de volgende keer!

19 maart 2013

Altijd weer tranen met tuiten!

Het huisje was weer schoon, de bedjes verschoond, de boodschapjes waren binnen en Aniet dacht kom meid doe weer eens gek en laat voor de rest de boel de boel en ga eens lekker overdag aan de kaart. Al mijn kistjes weer tevoorschijn getoverd en het was weer volop feest aan de eettafel. En weet je wat nou zo stom is, als ik aan het plakken, schuiven en kleuren ben voel ik helemaal niets, geen centje pijn maar nu ik dit aan het tikken ben auwiedebauwie Aniet is weer aan het bevallen hoor maar dan in haar arm. Ik hoor je nu denken waar heb je het in godesnaam over meis, nou dat zal ik je vertellen. Die rot nekhernia speelt de laatste tijd weer aardig op, het is een hele tijd goed gegaan maar momenteel oepsiedepoepsie die kramp die door mijn hele arm trekt naar mijn vingers, echt hoor het is net of je aan het bevallen bent met armweeën in plaats van rugweeën, zo voelt het dus en ik kan je verzekeren dat voelt niet fijn. Zal denk toch maar weer de fysio bellen voor de accupunctuur en het kraken want verleden jaar heeft me dat heel goed geholpen maar helaas pindakaas het is weer terug, ach ja het zal altijd wel een zwak plekje blijven ben ik bang. Nou Aniet genoeg gepiep weer voor vandaag op naar je kaartje. Heb eigenlijk helemaal niets met pasen, het enige wat me is bijgebleven dat ik als kind net zoveel gekookte eitjes mocht eten als ik wou, en Aniet is gek op eieren dus dat was ieder jaar weer een feest en natuurlijk de jaarlijkse traditie van de eitjes zoeken in de tuin (maar dan van chocolade) maar daar heb ik dan weer meer een trauma van eigenlijk, hoe ik mijn best ook deed ik had altijd de minste eitjes in mijn mandje. Dus was altijd weer tranen met tuiten .... hahaha zie je het voor je, nou ik dus wel weer, ach ja Aniet en paaseitjes zoeken dat was niet zo een goede combi. Heb eigenlijk nog nooit een paaskaartje gestuurd naar iemand, doen jullie dat wel, maar ja die stempeltjes doen het hem hé, er zijn ook zoveel leuke, zo deze ook weer, kijk er nou toch staan met het kuikentje op haar handje en de mandje vol met eieren, is toch lief of niet dan. Dus vandaag was Aniet aan haar eerste paaskaartje ooit. Heb trouwens de sketch van GeWe Hobby gebruikt, dus daar wil ik hem aan laten meedoen. Tevens wil ik mijn kaartje laten meedoen bij de challenges van Simply Magnolia, Totally Tilda en Krea2Day want daar willen ze allemaal pasen zien en misschien zijn de kleuren wel niet helemaal pasen, alhoewel wat voor kleuren moet je bij de pasen zien dan eigenlijk ja geel, nou zie dat zit er ook een beetje op.


Welkom Alinda en Afra op mijn blog, wat leuk dat jullie volger zijn geworden, ik zeg helemaal gezellig weer. Bedankt weer voor de superleuke reacties op mijn vorige kaartje, er werd weer volop genoten in huize Meijer en zijn weer gelezen met het bekende glimlachje van oor tot oor. En ook bedankt voor de tips wat aquarelpapier betreft, heb wat besteld inmiddels en als het goed is komt het vandaag binnen, ben zeer benieuwd. En zoals telkens weer zegt Aniet lieve bloggertjes aan de andere kant van het beeldscherm tot de volgende keer!

17 maart 2013

Mijn printer spoort niet hoor!

Zo Aniet is er weer, ben weer zo goed als nieuw. Mijn eetlust is weer terug en alles blijft erin dus hoe voel je je dan, nou een stuk prettiger kan ik je zeggen. Wat is misselijkheid toch iets jakkiedejakbak .... maar goed er zijn ergere dingen zullen we maar zeggen. Gisteravond weer lekker aan de fröbel geweest en wat heb ik weer genoten. Vond dit papier nog in mijn papierkist en de bloemen kwam ik laatst bij de Xenos tegen, en ja hoe blij kan je me maken, heerlijke zachte kleurtjes en dan is Aniet me toch een partij in haar nopjes. Heb me afdrukje weer heerlijk met mijn waterpenseeltje ingekleurd met distress en twinkling h2o, wat ontspant dat spul toch zeg, het puntje van mijn tong stak weer uit mijn mondje hoor. Heb trouwens een printer die niet spoort hoor ben ik nu wel achter. Als ik wil printen op mijn aquarelpapier van 300 gram dan denkt die ja Aniet bekijk het maar, maar als ik het eerst op normaal papier uitprint en het dan kopieert op 300 grams-papier dan doet hij het wel, snap jij het nou ik in ieder geval niet. Het is eventjes omslachtig en kost je 2 x inkt maar het lukt wel ..... alleen blijft het me maar bezighouden waarom hij het niet gewoon kan uitprinten, zal wel weer te ingewikkeld denken ben ik bang. Ik weet niet waar jullie 185/200 grams aquarelpapier kopen maar kan het echt niet vinden, heb me rotgezocht werkelijk, maar zal het nog wel een keertje vinden, tenminste dat hoop ik. Ja het enige wat ik kan vinden is het papier van Cotman maar dat vind ik helemaal niet fijn kleuren met mijn distress markers, wat ik ook doe met mijn zo geliefde penseeltje het blijft een streepje maar lekker uitsmeren is er niet bij bij Aniet op dat papier. Dat lijkt me ook wel prettig want als ik dan een afdrukje wil uitknippen, lijkt me net iets fijner voor mijn duimpje, ik voel de kramp al opkomen als je 300 grams papier moet uitknippen. Zeker nu mijn nekhernia af en toe weer lekker opspeelt. Maar Aniet geeft niet zo snel op en zoeken rustig weer verder. Wil mijn kaartje trouwens laten meedoen bij de challenges van Kreja Teja en AnMaCreatief, daar willen ze voorjaar zien en ook nog eens vlindertjes, nou denk dat we allemaal wel de voorjaar willen zien en niet te geloven hoorde Pietje Paulusma gisteravond zeggen dat we van de week weer sneeuw kunnen verwachten. Is toch niet normaal .... maar zie op mijn kaartje is het al heerlijk voorjaar! Is het buiten niet te voelen dan beleven we het maar door het gevoel op een kaartje te verwerken ......


Welkom Alice op mijn blog wat leuk dat je volger bent geworden en volgens mij heb ik er nog een volger bij maar die kan ik nergens vinden, nou in ieder geval ook welkom aan de onbekende volger, gezellig weer. Wat een leuke reacties hebben jullie weer gegeven op mijn paarse kaartje, ik heb ze weer gelezen met de bekende glimlach en dat op zich is al een medicijn om je beterder te voelen, tof weer van jullie. En zoals telkens weer zegt Aniet lieve bloggertjes aan de andere kant van het beeldscherm tot de volgende keer!

15 maart 2013

Een beter medicijn bestaat er niet!

Voel me inmiddels wel weer wat beter maar om nou te zeggen joehoe wat zit ik lekker in mijn vel, eh nee dat nou ook weer niet. Dani begon ook al over misselijkheid te klagen, een lekker besmettelijk virusje dus. Het is niet dat je je doodziek voelt maar gewoon bleehhhhh ..... en toch heeft Aniet gisteravond weer eventjes lekker zitten fröbelen, eventjes je verstand op nul en het was weer zoals altijd gaan met die banaan. De marathon lopen nee dat zit er nu niet in, alsof dat er ooit in zal zitten, maar een kaartje maken daar kan je me zelfs voor wakker maken dus het was weer op en top genieten hier in huize Meijer. Huisje weer vol met mijn kistjes en heb ook weer heerlijk met mezelf gekletst, zal ik zo of zal ik zus, ja dat is ook wel leuk en weer lekker schuiven en nog eens schuiven met dit kaartje als eindresultaat. En zie je het, kijk maar eens goed, zie je het nu .... er zit geen strikje op, goh een kaartje van Aniet zonder strikje, dat is volgens mij het eerste kaartje zonder maar helaas pindakaas er zat geen mooi paars strikje in mijn strikjeskistje en zelf strikjes maken dat gaat me nog steeds niet goed af, dus ja dan maar geen strikje en weet je ik mis het ook nog niet eens op mijn kaartje terwijl ik er zo verzot op ben. En als ik nog eens goed naar mijn kaartje kijk, had ik eigenlijk niet eens geweten waar ik het strikje had moeten plaatsen dus dat heeft zo moeten zijn denk ik. Anietje waar gaat dit weer allemaal over, wat een geklets over een strikje, maak je niet druk zeg. Wil mijn kaartje trouwens mee laten doen met de challenges van You, me and Magnolia, Marvelous MagnoliaAnMaCreatief en the Dutch Magnolia Lovers, de eerste wil een verjaardagskaart zien, de tweede een Tilda in haar zondagse jurk, de derde wil vlindertjes zien en de vierde wil een kaartje in dezelfde kleurtinten (eh hoe heet dat ook al weer mono....., nou ja zoiets) en vleugeltjes zien, en zie dat is allemaal in mijn kaartje verwerkt, goh zo helder ben ik dus nog ondanks mijn misselijkheid. Ja ja geef Aniet haar knutselspulletjes en ze is helemaal in haar nopjes, bedenk me nu een beter medicijn is er eigenlijk niet, nou ja heb ook wel een paar paracetamolletjes op dat dan weer wel, laten we het maar houden op de combinatie van ... kom vanavond weer eventjes een blogrondje maken bij jullie hoor, want eigenwijze Aniet zit op dit moment op haar werk, ja ja ik weet het ziek is ziek .... maar na het amper kunnen werken door de netwerkstoring van woensdag zit ik anders toch maar onrustig thuis te zitten en dat moeten we ook niet hebben toch ....


Welkom Jitske op mijn blog, leuk dat je ook volger bij mij bent geworden, ik vind het weer helemaal gezellig. Bedankt weer voor de superleuke reacties op mijn kaartje voor Eve en Laurens van eergisteren die zaterdag hun 40ste huwelijksdag vieren. Ze zijn weer gelezen met het bekende glimlachje van oor tot oor. En zoals telkens weer zegt Aniet lieve bloggertjes aan de andere kant van het beeldscherm tot de volgende keer!

13 maart 2013

Nou moe, het kwam er gewoon niet uit!

Maandagochtend had ik Nick toch naar school laten gaan want meneertje at zijn pap weer vol overgave op en was de levendigheid zelve, maar helaas pindakaas om half 10 belde de school dat hij weer had overgegeven dus kon ik mijn mannetje weer halen van school. Nu had ik geluk want ik was die dag toevallig vrij dus hoefde ik verder geen oppas te regelen. Maar je begrijpt mijn dagje vrij liep dus iets anders dan verwacht. Had vrij genomen daar Aniet weer eens een avondje weg zou gaan, komt zelden voor en toen mijn broer belde of ik mee wou naar Jantjes Verjaardag xxl in de Heineken Music Hall met een groep van 40 personen leek me dat toch wel weer eens heel gezellie. Mijn lieve mams bood aan om op te passen dus Aniet mocht weer eens een keertje los. En het was me toch een partij gezellig joh, ik heb weer eens vanouds gedanst op allerlei muzieksoorten, niets was me te gek, house, disco, salsa en ga maar door, ik had een paar voetjes na afloop dat wil je niet weten maar wat was het leuk. Ach ja die Aniet mocht er ook weer eens uit, zo daar kan ik weer een tijdje op teren. Wat heb ik gelachen en genoten. Bedacht me gistermiddag opeens oh jeetje ik zou nog een kaartje voor de ouders van Rachel maken die zaterdag 40 jaar getrouwd zijn, maar voelde me op dat moment ook al niet helemaal tiptop, maar gisteravond toch maar aan de gang ermee ..... zal de misselijkheid wel zijn geweest maar zoals ik het in mijn gedachten had, nou moe het kwam er totaal niet uit, maar goed er is een kaartje uitgerold en Rachel hij is onderweg hoor naar Eve en je vader ook als is het een dagje te laat. Weet in ieder geval wel dat ik er mijn best op heb gedaan maar die rot misselijkheid zat me ietwat in de weg. En ja hoor Aniet met haar verantwoordelijkheidsgevoel ging vanmorgen toch maar naar het werk ook al voelde ik mij nou niet bepaald lekker, als ik al aan eten dacht brrrr .... maar goed een paar paracetamolletjes erin en het ging wel weer iets beter. Zit ik in de bus gaat mijn mobiel, Anna mijn collega met een piepstemmetje "eh Aniet ik ben ziek dus ik blijf thuis", ze klonk ook als een natte dweil dus de griep, kom ik op mijn werk meteen 2 telefoontjes achter elkaar, eerst mijn cheffin dat ze met griep op bed lag en toen de directeur dat hij met griep op bed lag. Nou dat gaat lekker dacht ik, komt Ron naar me toe nou Aniet je hoeft de computer niet op te starten hoor want het netwerk ligt plat en het is een landelijk probleem en dan weet je het wel dat kan nog wel eventjes duren. Goh wat merk je dan hoe afhankelijk je bent van je computer ik kon echt bijna niets. Daar zat ik dan bleekjes als een zombie aanwezig te zijn en ik kon bijna niets, werd er gewoon onrustig van, en niet te geloven toen ik om half 5 naar huis ging lag het nog steeds plat nou ja bij mij dan, de meesten konden toen wel weer mailen en zo. Nou ja vrijdag zie ik wel weer verder op mijn werk, maar je begrijpt dat ik wel een paar keer dacht tutjehola had dan gewoon thuis gebleven, wat ben je ook af en toe een mutsje. Maar goed Aniet is gelukkig weer goed thuisgekomen en maar eventjes niet eten want de misselijkheid is er nog steeds, ach ja toch aangestoken door mijn mannetje, die trouwens morgen weer naar school gaat want hij heeft vandaag volgens mijn moeder gewoon weer lekker zitten eten zonder te klagen over buikpijn en hij zat weer vol met streken. Ga nu nog even mijn dagelijkse blogrondje maken en zie wel hoe ver ik kom, want één ding weet ik zeker, Aniet gaat niet laat naar haar bedje toe vanavond ....


Wat hebben jullie lieve berichtjes achtergelaten op mijn bericht van gisteren, ik werd er af en toe gewoon stil van, moest het echt even delen hoor, super bedankt voor jullie ontzettend lieve berichtjes. Het deed me zo goed. Ze zijn deze keer gelezen met een combi van kippevel, een lach en zelfs een traantje. Toppertjes zijn jullie. Wil mijn kaartje trouwens mee laten doen met de challenge van de Creatieve Zebra want daar mag deze keer alles dus ook mijn liefdeskoppeltje. En zoals telkens weer zegt Aniet lieve bloggertjes aan de andere kant van het beeldscherm tot de volgende keer!

12 maart 2013

Kippevel van mijn kruintje tot aan mijn teentjes!

Vandaag eventjes geen kaartje maar iets heel anders. Een lied. Een lied zal je nu denken hallo Aniet we zitten hier niet op een liedjesblog maar op een kaartenblog. Ja, ja dat weet ik maar vanmiddag kwam ik per toeval op een liedje terecht en ik druk op het driehoekje en ja hoor kippevel van mijn kruintje tot aan mijn teentjes. Dit raakte mij wel zo diep in het hart, precies het gevoel wat ik altijd zo graag probeer onder woorden te brengen hoe het is om een kind met downsyndroom, een downtje zoals Aniet het altijd noemt, te hebben. Ik zeg weleens tegen mensen dat Nick mijn leven zo heeft verrijkt en dan zie je ze me aankijken eh verrijkt, hoe kan dat nou, nou bij jou dan misschien maar ik moet er niet aan denken dat zal mijn leven alleen maar verwoesten, ja ja dat soort dingen krijg je soms te horen (en begrijpelijk hoor want dat is het onbekende). En tuurlijk voordat Nick werd geboren heb ik ook weleens geroepen oh jeetje als het maar geen kindje met het downsyndroom is, dat kan ik echt niet aan. En weet je toen ik zwanger was van Nick kwam er dagelijks een meisje met downsyndroom van een jaar of 30 naast me zitten in de bus naar Amsterdam en dan had ze hele verhalen tegen me, op een gegeven moment noemde ze me zelfs haar busvriendin, zo lief en puur was ze, een echte schat. Dat was ook het moment dat ik dacht ach mocht het kindje in mijn buik het downsyndroom hebben dan is dat eigenlijk helemaal niet zo erg en dat kwam allemaal door mijn busvriendin. Een voorgevoel misschien ...... wie zal het zeggen. Nick is met de keizersnee geboren daar hij in een stuit lag en het moment dat meneertje al krijsend voor me werd gehangen door de gynacoloog, toen wist ik het meteen, dus toch ..... met zijn scheefstaande oogjes en goudblonde haartjes keek hij mij aan en het eerste wat er toen door mij heen ging was oh kereltje jij hoort bij mij, het voelde meteen zo goed. Weet het gewoon zeker Nick is niet voor niets in mijn leventje gekomen, hij heeft mij zoveel sterker gemaakt en ook al is het niet altijd even makkelijk en heb je veel zorg aan hem, is de pure liefde die je van hem krijgt het allermooiste wat er is, zoals ik al zei mijn Nick heeft mijn leventje echt verrijkt, wat kunnen we nog veel van hun leren .... en wat ik dus nooit zo goed en duidelijk onder woorden weet te brengen hoe het is om Nick te hebben, vond ik dus vanmiddag per toeval in het onderstaande lied ...... het had zowaar door mij geschreven kunnen zijn, sorry lieve bloggertjes maar ik moest dit liedje even met jullie delen hoor, morgen weer een kaartje ...


Dit zijn de mannetjes waar ik voor leef, het zijn mijn allessies, ook al is het een collage uit de oude doos, deze foto koester ik ..... ach ja mijn kanjertjes waar ik zoveel van hou.


Lieve bloggertjes bedankt voor de leuke reacties op mijn dansende wijfie, ze zijn weer gelezen met een glimlach van oor tot oor. En zoals telkens weer zegt Aniet lieve bloggertjes aan de andere kant van het beeldscherm tot de volgende keer!

10 maart 2013

Een hoog aaibaarheidsgehalte!

Oh wat erg toch weer, je weet dat ik helemaal verzot ben op strikjes en plakpareltjes (ook al komen die niet altijd op mijn kaart terecht en vind ik er geregeld eentje in bed, onder mijn voeten, zelfs van de week op mijn portemonnee, hmmmm hoe die daar nou is gekomen geen flauw idee) en een kaart zonder is eigenlijk geen Aniet-kaartje, nou ja dat vind ik dan, het voelt voor mij dan net alsof ik zonder broek de deur uitga, nou ja zoiets dan. Ga ik vandaag eventjes wat cardstock halen hier in het plaatselijke hobbywinkeltje zie ik me daar toch allemaal mooie kleuren veertjes liggen, werd er echt helemaal hebberig van. En ja hoor waar ging Aniet mee de winkel uit een zak vol veertjes en oh ja ook mijn aangeschafte cardstock. Weet nu dat ik ze niet door de midden moet knippen zoals de vorige keer dus het is in huize Meijer gelukkig geen kippenslachterij meer. Ja hoor Aniet heeft ze nu in alle kleurtjes, nou ja niet overdrijven bijna alle kleurtjes, ze hebben ook zo een hoog aaibaarheidsgehalte, jeetje lijk wel niet wijs dat ik zo blij kan worden van veertjes, maar het is nu eenmaal zo ben er helemaal in mijn nopjes mee. Staat zo lekker fleurig in mijn bloemenkistje joh. En ja je begrijpt ze moesten natuurlijk gisteravond meteen op een kaartje verwerkt worden, want mijn handjes jeukten. Weer heerlijk aan mijn keukentafel zitten ontspannen, het was weer helemaal gezellig hier, nou ja met tussenpozen naar Nick boven gegaan want mijn mannetje is niet helemaal lekker, hij heeft vrijdag als ik de juffen mag geloven wel 5 keer overgegeven op school. Gisteren gelukkig niet meer maar hij heeft helemaal niets gegeten en dat zegt Aniet genoeg dan is mijn mannetje echt niet lekker de arme schat. Hoop maar dat hij snel weer de oude is. Zag de challenge bij the Dutch Magnolia Chickies waar ze graag sport willen zien op een kaartje. En kijk mijn wijfie toch eens heerlijk dansen, wat beweegt ze sierlijk hé. Misschien is dansen niet echt een sport maar ga er maar eens aan staan, eergisteren weer zo genoten van dat heerlijke dansprogramma op RTL 4 (wat erg wordt wel erg vergeetachtig weet eventjes niet meer hoe het precies heet), wat een danstalent hebben we toch en dat noem ik toch echt wel topsport hoor als je ziet hoe sommigen de benen in hun nek, de ene spagaat na de andere maken en dan heb ik het nog niet over de salto's die er worden gemaakt, en dan die paaldanseres heb je dat gezien, dat is toch topsport, ik doe het ze niet na. Ben al blij dat ik maat kan houden maar dat is dan ook alles. En eh weet je nog dat ik de groep de Kaartmariekes wou oprichten om mee te doen, nou laten we het toch maar niet doen want weet nu al zeker dat we toch niet doorgaan naar de volgende ronde. Ook wil ik mijn dansende wijfie mee laten doen met de challenge van de Creatieve Zebra want ik vind het wel een geschikt kaartje voor een jong meisje dat op ballet of jazzballet zit.


Wat leuk Gerie, Caroline, Christa, Nans en Hannie dat jullie volger zijn geworden, ik vind het weer helemaal gezellig. En hoe leuk is dat nu toch weer mijn vorige kaartje met de rozen heeft de tweede plek gehaald bij de Scrap Cards Challenge Blog, ik ben er weer superblij mee en eh ook wel een beetje trots, nou ja oké een beetje boel. De reacties op die kaart waren ook weer helemaal op en top genieten, wat was mijn glimlach weer goed aanwezig, heerlijk. En zoals telkens weer zegt Aniet lieve bloggertjes aan de andere kant van het beeldscherm tot de volgende keer!

7 maart 2013

Hebben jullie het ook gehoord!

Helaas vandaag geen zonnetje gezien en het was het nog wel mijn niet werkdag, maar ach kon ik vanmiddag weer lekker mijn waterpenseeltje in mijn handje houden en kleuren heen maar weer, je zou me eens moeten zien zitten, heel wijs en maar kleppen met mezelf, gezelligheid ten top hoor. Hebben jullie het trouwens ook gehoord, ik wist niet wat ik hoorde, we krijgen weer sneeuw, denk je er vanaf te zijn komen de weermannetjes- en vrouwtjes met de woorden het wordt weer koud en elke dag kans op sneeuw. Arme mensen die allemaal mooie plantjes hebben gekocht toen het zo lekker was de afgelopen dagen. Ziet je tuintje er lekker fleurig uit komt die gemene vorst en sneeuw het een beetje verknallen, en bedankt hé. Moet ik weer mijn moonbootjes opzoeken voor de zoveelste keer en nu maar hopen dat het ook voor de laatste keer is. Mogen de koeien eindelijk lekker naar buiten omdat het voorjaar is, vond het zo een leuk gezicht gisteren in Hart van Nederland hoe ze allemaal helemaal vrolijk de wei in renden, hebben jullie het ook gezien, moeten die arme beesten weer in de stal blijven straks, of eh kunnen ze gewoon tegen de kou, goh dat weet ik eigenlijk niet, nou lijkt me niet want waarom moeten ze anders in de winter op stal. Jeetje Aniet wat dwaal je weer lekker af, waar gaat dit over, voor de nieuwe quiz "Weet ik veel" hoef ik me geloof ik niet op te geven, nou ja dat was ik toch al niet van plan, dus dat scheelt. Maar nu mijn kaartje, het is weer een lekker vrolijk (tenminste ik word er vrolijk van) lentekaartje geworden, zie de vlindertjes toch eens lekker gaan op mijn kaartje. Mijn lieve Tildaatje met haar roosjes wil ik laten meedoen met de challenges van Scrap Cards Challenge, Marvelous Magnolia, It's a Magnolia Challenge en Just a Note, ja ja wel bij 4 tegelijk, maar ik zie zoveel leuke challenges dat voor elke challenge een apart kaartje maken een onmogelijke taak is,  dus als het ik het dan toch kan combineren waarom niet. Stel je voor zeg dat Aniet in de stress raakt omdat ze met alle challenges wil meedoen, hup hup schiet op, Meijertje kom op je moet aan de slag, nee dat moeten we maar niet hebben toch, laat Aniet maar lekker relaxed haar kaartjes blijven maken, heerlijk ontspannen en genieten daar gaat het om.


Wat heeft Aniet weer genoten van de leuke reacties op mijn vorige kaartje, helemaal genieten weer, het glimlachje was weer goed aanwezig, hij zat er weer hoor van oor tot oor, heerlijk. En zoals telkens weer zegt Aniet lieve bloggertjes aan de andere kant van het beeldscherm tot de volgende keer!

6 maart 2013

Nou Aniet haar beursje is weer wat lichter!

Nou Aniet haar beursje is een stuk lichter geworden gisteren, en nee niet omdat ik nieuwe knutselspulletjes heb gekocht (ook al zou ik dat graag willen ...... alsof ik nog niet genoeg heb) maar heb een nieuwe droger aangeschaft en ze hebben hem in de middag al gebracht. Nou ben benieuwd het is een energiezuinige met label eh dat weet ik eventjes niet meer, het schijnt dat je daar veel geld mee kan uitsparen op de energierekening en dat zal wel heel lekker zijn want je wil niet weten wat ik per maand voor stroom en gas betaal, daar wordt een mens niet bepaald vrolijk van. De verkoper vertelde me dat bij een gewone droger een droogbeurt 1 euro kost, ik schrok me werkelijk een hoedje, want bij mij staat hij gemiddeld 2 x per dag aan, nou ga maar eens rekenen, heb je hem wat dat op jaarbasis kost. Als het goed is kost het me nu 50 eurocentjes per droogbeurt, nog veel geld eigenlijk, maar als dat werkelijk zo is, joehoe wie weet krijg ik dan volgend jaar wel terug bij de jaarrekening in plaats van bijbetalen zoals dit jaar. Er kan lekker 8 kilo in dus dat is wel lekker met dat natte beddengoed iedere keer. En oh ja ik bespaar natuurlijk nu ook nog eens energie omdat Aniet tegenwoordig met haar handjes afwast daar de vaatwasser het begeven heeft. Is trouwens nog gezellig ook hoor, een gedeelte van mijn keuken staat voor het raam dus het is vaak zwaaien naar buiten, hoor ze gewoon denken goh kijk die Aniet toch weer eens lekker ijverig zijn. Ga er maar niet teveel op rekenen maar hoe fijn zal dat zijn zeg. Weet niet hoe het bij jullie is gesteld, maar merk toch echt wel dat het crisis is hoor momenteel, man oh man wat zijn de vaste lasten toch allemaal gestegen. Maar Aniet blijft positief en heb gisteravond weer een kaartje gemaakt in mijn favokleurtjes, geef Aniet roze en blauw en ze is helemaal in haar nopjes, een heerlijk lente/voorjaarskaartje is het geworden. Wat een weertje was het gisteren hé, helaas komt het zonnetje nog niet in de middag in mijn ieniemienie taartpunttuintje maar om het zonnetje alleen al te zien is al genieten eerste klas. Wil mijn kaartje laten meedoen met de challenges van Simply Magnolia waar alles mag en bij Stamp and Create with Magnolia en Kleurenfestijn waar ze graag voorjaar willen zien. En weer ingekleurd met mijn inmiddels zo geliefde waterpenseeltje en de distress markers en twinkling H2O, kijk er toch eens heerlijk twinkelen, wat geeft dat spul toch een heerlijk effect.


Welkom Dorothy, Chantal en Jolanda, wat leuk dat jullie volger zijn geworden, helemaal gezellig. Bedankt lieve bloggertjes voor de leuke reacties op het nieuws dat ik als designlid ben gevraagd bij Een Hoop Inspiratie Challenge Blog, heb er helemaal zin in en oké vind het ook best een beetje spannend. En eh voor degenen die reageerden op mijn kaartje in het vorige bericht alsof het een nieuwe was, eh nee dat was dus mijn allereerste kaartje ooit die ik gemaakt had en wel op 14 april 2012. En zoals telkens weer zegt Aniet lieve bloggertjes aan de andere kant van het beeldscherm tot de volgende keer!

4 maart 2013

Hoe leuk is dit nu toch weer!

Wie had het ooit gedacht, nou Aniet zeker niet, maar hoe leuk is dit, ik kreeg vrijdagavond een mailtje van Ida van een Hoop Inspiratie Challenge Blog of ik plaats wilde nemen in het designteam, ik wist niet wat ik zag, dacht nog eh heeft ze het wel tegen de goede Anita maar ja hoor ik was het echt. Moet eerlijk bekennen dat ik het met een lach op mijn gezicht zat te lezen, ja ja die Aniet lacht wat af, en diep in mijn hart voelde ik me toch wel heel erg vereerd, Aniet die gevraagd werd om plaats te nemen in een designteam. En wat was het antwoord, nou wat denk je, ik heb natuurlijk volmondig JAAAAAA gezegd, want ik vind het me toch een partij leuk en eh ook wel spannend eigenlijk. Heb er helemaal zin, goh onzekere Aniet zit nu zomaar in een designteam. Heb zelf altijd het gevoel dat anderen dat veel beter kunnen dan mijn persoontje maar nu de vraag werd gesteld heb ik toch maar de stoute schoenen aangetrokken, helemaal leuk dit. Gisteravond is het team bekend gemaakt en Aniet zit in groep 2 dus mag ik het nu vertellen jippie. Nou dat had ik vorig jaar toch ook niet kunnen bedenken, kijk nou toch dit is het eerste kaartje wat ik ooit heb gemaakt en geplaatst op 14 april 2012, had nog amper knutselspulletjes en moet je me nu zien met mijn kisten vol.


Wat kan er toch veel in een jaar gebeuren, het begon heel voorzichtig met een aantal volgers en niet te geloven heb er nu inmiddels 259 dat is toch helemaal super. En dan alle reacties die ik telkens krijg dat is toch zo ontzettend genieten elke dag weer, ik ben zo blij dat ik verleden jaar mijn blog ben begonnen, ik zou het echt niet meer kunnen missen, het voelt echt als een warm bad dit heerlijke kaartenblogwereldje. Jullie hebben allemaal een speciaal plekje in mijn hart lieve bloggertjes aan de andere kant van het beeldscherm, geloof me jullie hebben mijn leven een stuk rijker gemaakt, het gevoel van een heleboel vriendinnetjes op afstand waar je altijd bij terecht kan. Goh die Aniet in een designteam, wie had het ooit gedacht, en ben je benieuwd wie er nog meer allemaal in het designteam zitten klik dan maar op de banner hieronder, als je het mij vraagt een superleuk team en joepie ik heb er echt zin in, helemaal leuk. Ga nu weer even lekker mijn dagelijkse blogrondje maken, dat is ook weer op en top genieten, lekker jullie mooie kaartjes en creaties bewonderen.


En zoals telkens weer zegt Aniet lieve bloggertjes aan de andere kant van het beeldscherm tot de volgende keer!

3 maart 2013

Oh het leek wel of ik een kip geslacht had!

En wat was het toch weer fijn heb vandaag alweer een kaartje zitten maken, het was weer volop genieten en ontspannen bij Aniet, heerlijk. Je zou me eigenlijk eens dan moeten zien zitten, het hele huis staat dan vol met kisten en er is net nog een paadje waar je langs kan lopen (die arme Dani vervloekt me weleens als die weer eens zijn teentjes stoot tegen een van de kisten), als er iemand plotseling op visite zou komen, gaf die me waarschijnlijk zonder pardon op voor dat programma van Peter van der Vorst, goh hoe heet dat nou toch ook alweer, kom er eventjes niet op maar het is dat programma waar ze huizen gaan opruimen waar het zo een gigantische puinhoop is, heet dat niet Mijn huis in puin, nou ja zoiets geloof ik. Kan normaal gesproken eigenlijk helemaal niet tegen rommel maar op het moment dat ik aan de kaart maken ga kan het me allemaal niets schelen en ik maar tegen mijn mannetjes roepen als ze weer eens troep hebben gemaakt, jongens ruim dat is op, lekker voorbeeld geef ik eigenlijk ehum. Oh ja voor ik het vergeet er waren een paar bloggertjes die vroegen hoe het met mijn stukke apparaten ging, nou nog steeds niet goed dus, niet meer te repareren. Nu heeft Aniet eens goed nagedacht en ik laat de vaatwasmachine voorlopig maar voor wat het is en blijf lekker met de handjes afwassen maar ga wel een nieuwe droger aanschaffen want die mis ik echt heel erg, vooral dat natte beddengoed iedere dag dat breekt me op en ik mis ook mijn zachte handdoeken, hoor mij het verwende vrouwtje. Heb al eventjes rondgekeken hier en daar op internet en oké het kost me weer een paar centjes maar ze zijn gelukkig niet meer zo duur als jaren terug. En weet je dat met de handjes afwassen vind ik eigenlijk helemaal niet zo erg heb ik inmiddels gemerkt en het voordeel is ook nog dat je nooit meer misgrijpt in de kasten omdat het altijd schoon en droog in de kasten staat. Maar hup naar mijn kaartje van vandaag. Zag bij de challenge van Elke Kaart een Feestje dat ze graag een frame/fotolijstje willen zien op de kaart en daar is Aniet mee aan de slag gegaan, heb weer een van mijn favoriete kleurtjes uitgekozen en het was weer gaan met die banaan. En hoe leuk is dat nu toch weer, ik had nog een paar potjes Twinkling H2O staan hier en nog niet gebruikt, dus vanmiddag moest het maar eens gebeuren, wauw wat een gaaf spul is dat zeg, misschien doe ik het wel helemaal nog niet goed hoor en zal je daar ook wel schaduwen mee aan kunnen brengen maar daar zoekt Aniet eerdaags wel weer die lieve mevrouw op Youtube voor op, heb het afgewisseld met mijn distressmarkers en het was hier weer volop de ene oh ja zo na de andere oh ja zo is het ook leuk wat door de kamer klonk. Dus je begrijpt het was weer supergezellig in huize Meijer, wat kan een mens toch een plezier hebben met een kaartje maken, ik wel in ieder geval. Toen schoot opeens door mijn koppie oh ja dat is ook zo ik heb nog ergens veertjes liggen, pak het zakkie (ja ja het is toch eigenlijk een wonder dat je meestal toch nog alles zomaar uit de goede kisten tovert) en haal er een veertje uit, nou ja veertje zeg maar gerust veer, hij was zo groot dus wat doet Aniet die knipt er een stuk af, nou dat had ik dus beter niet kunnen doen, de veren vlogen helemaal in het rond, het leek wel of ik een kip had geslacht, wat een troep geeft dat zeg, gelukkig was mijn ingekleurde stempel al droog want anders had zij ook nog onder de veren gezeten. Gelukkig zaten er ook nog 2 kleinere exemplaartjes in het zakkie en die heb ik gebruikt. Maar mocht je dus ook een zakje veren thuis hebben liggen, je bent gewaarschuwd, doe één ding niet, knip het niet door! Tevens wil ik mijn lieve meisie laten meedoen met de challenge van The Ribbon Girl want daar willen ze lint of touw zien en zie dat zit er ook op.


Welkom Sandra en Katja op mijn blog, leuk dat jullie volger zijn geworden, ik vind het weer helemaal gezellig. Lieve bloggertjes bedankt weer voor de superleuke reacties op mijn kaartje van gisteren, ze zijn allemaal weer gelezen met de welbekende glimlach van Aniet, op en top genieten is het telkens weer. En zoals telkens weer zegt Aniet lieve bloggertjes aan de andere kant van het beeldscherm tot de volgende keer!

2 maart 2013

Je had me moeten zien, leek wel een reisleidster!

Zo hé hé eindelijk weer eventjes tijd gehad op een kaartje te maken, Nick is naar zijn vader en Dani is met zijn vrienden buiten dus Aniet had eventjes haar handjes vrij. En was er ook wel aan toe hoor, ja aan een beetje ontspanning dan bedoel ik. En zoals jullie weten ontspannen doe ik vooral door een kaartje te maken, even lekker je verstand op nul, nou ja dat is natuurlijk ook weer niet helemaal waar want zonder na te denken komt er ook niet veel op je kaartje ben ik bang. Tjonge, tjonge, wat een drukke en gespannen week heb ik achter de boeg zeg, ben blij dat het achter de rug is. In april gaan we met het werk verhuizen naar een nieuw Paleis van Justitie wat is gebouwd op een nieuw eiland op het IJ, genaamd Wester IJdock in Amsterdam. En wat was nu het geval, 4 weken geleden kreeg ik heel leuk te horen dat de president graag zijn installatie wou houden in het nieuwe pand en wel op 1 maart, gisteren dus. Hij was het eventjes vergeten te zeggen tegen Anietje terwijl ik altijd de hele organisatie van zo een installatie doe. En ik kan je zeggen daar komt heel wat bij kijken. Maar goed Aniet raakt niet zo snel in paniek, dus het was weer gaan met die banaan om alles te regelen, nou ging dat gelukkig allemaal wel vlot maar je moet weten ik was zelf nog maar een keertje in het nieuwe gebouw geweest. En iets organiseren in een gebouw dat je op je duimpje kent is toch heel iets anders dan in een gebouw waar je nog niet eens weet waar het toilet zit bij wijze van spreken. Dus gisteren op de grote spannende dag ben ik er al in de ochtend naartoe gegaan om eerst het gebouw maar eens te verkennen, mijn hemel wat is dat groot zeg, ik wist niet wat ik zag, met de nieuwjaarsreceptie heb ik alleen maar de lift, de kantine en mijn toekomstige kamer gezien maar nu heb ik werkelijk mijn oogjes uitgekeken, er zitten zelfs roltrappen in, hoe gek wil je het hebben. Nou daar ging Aniet dan het gebouw verkennen, geloof me binnen een mum van een tijd was ik al verdwaald en de bedoeling was dat ik die middag 150 mensen door een beveiligd gebied moest krijgen naar de plek waar de receptie plaats zou vinden, snap je mijn spanning nu. Dacht echt oh jeetje dit komt nooit goed hoe krijg ik het voor elkaar. Had al hele visioenen in mijn koppie, dat ik alle kanten op zou gaan met die hele meut achter me aan behalve de goede. Eerst de zittingszaal helemaal in orde gemaakt, ging op dat moment ook nog een cameraman van RTL 4 op zijn gemak staan filmen voor een paar shots in verband met het hoger beroep van Robert M. die volgende week begint, stond op dat moment echt wortel te schieten want die klok tikte lekker door, zegt die man ook nog u mag wel doorgaan hoor dan heb ik misschien een nog leuker beeld als er iemand aan de gang is, nou nee bedankt meneer, hahaha zie je me al staan voor de camera, dat is niets voor Aniet. Nu ik dit zo zit te tikken denk ik weer eens bij mezelf Aniet, Aniet hou je nu toch eens in met schrijven, het wordt zo weer een gigantisch lang verhaal, je kan het de bloggertjes toch niet aandoen om eerst een heel boek te laten lezen voordat ze bij het kaartje zijn, oh oh oh wat kost me dat toch altijd moeite. Maar goed zal toch nog maar even mijn verhaal afmaken, de mensen in de zittingszaal krijgen dat ging helemaal toppie maar ja aan de installatiezitting kwam na een uur ook weer een einde en toen kwam het moeilijkste stuk, nou lieve bloggertjes jullie hadden me moeten zien gaan, Aniet voorop met achter haar aan 150 mensen, voelde me net een reisleidster maar dan net eventjes anders, als ik achterom keek was het zo een koddig gezicht al die mensen achter je aan die blindelings op mij vertrouwden, en wat denk je we zijn niet verdwaald en uiteindelijk op de plek aangekomen waar de receptie plaats zou vinden, poehee wat viel er een last van me af, ik had het gered. Na veel complimenten in ontvangst te hebben genomen ging Aniet dan eindelijk om 19.00 uur moe maar voldaan naar huis ....... het was me het dagje wel! Nou hé hé we zijn eindelijk bij het kaartje beland, een verjaardagskaartje deze keer met een superschattige Tilda (met dank aan Thea waar ik dit afdrukje van gekregen heb) en let niet op de kleur bloemen die er zoals ik het nu bekijk helemaal niet zo mooi bijpassen, die ik mee wil laten doen aan de challenge van Een Hoop Inspiratie Challenge Blog.


Welkom Petra op mijn blog, leuk dat je volger bent geworden, helemaal gezellig weer. En hoe leuk is dat heb vandaag mijn blogrondje nog niet gemaakt en lees net in een mailtje van Jolanda dat ik de surprisecandy bij Astrid heb gewonnen, helemaal super, ben er nu al helemaal blij mee terwijl ik nog niet eens weet wat het is. Lieve bloggertjes weer bedankt voor de geweldige reacties op mijn roze/groen kaartje van woensdag, Aniet heeft weer supergenoten met de bekende glimlach op haar koppie. En zoals telkens weer zegt Aniet lieve bloggertjes tot de volgende keer!